Όχι στην αξιολόγηση και στην υποταγή στην αγορά!

Όχι στην αξιολόγηση και στην υποταγή στην αγορά!

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!

Η κυβέρνηση της ΝΔ στην προσπάθεια της να μας αποδείξει πως ο εχθρός του κακού είναι το χειρότερο, καταθέτει «καυτό» mini νομοσχέδιο στη Βουλή σχετικά με το ζήτημα της αξιολόγησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Κάθε άλλο παρά mini είναι βέβαια, καθώς έρχεται ο θεσμός της αξιολόγησης να αποτελέσει μοχλό για την καλύτερη δυνατή προσαρμογή του ακαδημαϊκού χάρτη στις ανάγκες της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο κατατέθηκε στις 21/1 προς συζήτηση, περιλαμβάνει μία σειρά από επικίνδυνες διατάξεις, με σκοπό τα πάντα πλέον στο πανεπιστήμιο να είναι «μετρήσιμα» και «αποτελεσματικά». Συγκεκριμένα:

Ιδρύεται η Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) προς αντικατάσταση της προϋπάρχουσας ΑΔΙΠ. Η κατά τα άλλα «ανεξάρτητη» αρχή θα διαθέτει μέλη που θα διορίζονται από την κυβέρνηση  και θα έχει ως στόχο την «υλοποίηση της εθνικής στρατηγικής» για την εκπαίδευση, και την αξιολόγηση της λειτουργίας των ΑΕΙ. Η συγκεκριμένη αρχή θα διαθέτει και Συμβούλιο Αξιολόγησης και Πιστοποίησης, μέλη του οποίου θα είναι και «κοινωνικοί εταίροι» ή άνθρωποι της αγοράς από διάφορα επιμελητήρια (Τεχνικό, Γεωτεχνικό, Οικονομικό κ.α.).

Μέσα στις βασικές αρμοδιότητες της θα είναι «η εθνική στρατηγική για τα ΑΕΙ» σε στενή προγραμματική συμφωνία με το Υπουργείο, ο σχεδιασμός για την παροχή έργου βέλτιστης ποιότητας από τα ΑΕΙ. Ίσως η πιο σημαντική πλευρά σχετίζεται με τη δυνατότητα της ΕΘΑΑΕ να κρίνει την ίδρυση, συγχώνευση, κατάργηση και μετονομασία των ΑΕΙ ή επιμέρους σχολών. Πέρα από τα παραπάνω, η ΕΘΑΑΕ θα κρίνει την κατανομή της κρατικής χρηματοδότησης. Συγκεκριμένα, το 80 % της χρηματοδότησης θα κατανέμεται με «αντικειμενικά» κριτήρια όπως ο αριθμός εισακτέων, το εκτιμώμενο κόστος ανά φοιτητή, η διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών, οι υποδομές, η διασπορά και η διεθνοποίηση των ιδρυμάτων. Παράλληλα, το υπόλοιπο 20% θα χορηγείται με βάση άλλους δείκτες, όπως η επαγγελματική απορρόφηση των αποφοίτων, οι δράσεις εξωστρέφειας των ιδρυμάτων, η αναλογία πτυχιούχων και εισερχομένων φοιτητών, η αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας. Οι δείκτες αυτοί είναι προσεκτικά επιλεγμένοι με τρόπο που τα ίδια τα ΑΕΙ θα υποχρεώνονται από μόνα τους να εφαρμόζουν τις πιο αντιδραστικές πολιτικές κάτω από τον εκβιασμό της περικοπής ακόμα και αυτής της πενιχρής χρηματοδότησης (που η ίδια η Υπουργός δεν ήξερε πόση ήταν…). Τα ΑΕΙ θα «αναγκάζονται» να απαλάσσονται από φοιτητές για να βελτιώνουν την αριθμητική σχέση αποφοίτων προς εισερχομένους, θα «αναγκάζονται» να ανακαλύπτουν την τέχνη του επιχειρείν για να επιβιώσουν.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση προχωρά και σε εξίσωση των πτυχίων των δημοσίων ΑΕΙ με τα πτυχία των ιδιωτικών κολλεγίων. Η κυβέρνηση της αριστείας δίνει αβάντα στα ιδιωτικά κολλέγια, καθώς πλέον αν έχεις πληρώσει, μπορείς να έχει και εσύ μία θέση διορισμού. Η εξέλιξη αυτή ωθεί σε ανταγωνισμό όλους τους αποφοίτους, με σκοπό την εξίσωση όλων προς τα κάτω (ως προς τα δικαιώματα στην εργασία). Σε αυτό το πλαίσιο, τα πτυχία μπαίνουν στον τιμοκατάλογο και η εκπαίδευση μπαίνει σε τροχιά, εμπορευματοποίησης, με αποκλεισμό προφανώς για όσους δεν έχουν. Αποδεικνύεται λοιπόν ποια είναι η πρεμούρα τους σχετικά με την περιβόητη βάση του 10. Δεν είναι ο καημός τους για την «αριστεία», αλλά η στόχευση για αποκλεισμό ενός σημαντικού κομματιού της νεολαίας από την πρόσβαση στην τριτοβάθμια, και η διοχέτευση όσων από αυτούς έχουν να πληρώσουν, ως πελατεία στα ιδιωτικά κολλέγια.

Έπειτα, εμείς αναρωτιόμαστε: Αν όλες αυτές οι αρμοδιότητες συγκεντρώνονται σε μία «ανεξάρτητη αρχή», ποιος θα είναι μετέπειτα ο ρόλος του Υπουργείου; Επίσης, πόσο ανεξάρτητη θα είναι μία αρχή η οποία θα αποτελείται από τους εκλεκτούς των κυβερνήσεων, το διαπλεκόμενο καθηγητικό κατεστημένο και διάφορους χαρτογιακάδες της αγοράς; Η αντιδημοκρατική αυτή αλλαγή εντάσεται στην γενικότερη τάση να μεταφέρονται οι πιο σοβαρές και στρατηγικού τύπου αρμοδιότητες της δημόσιας διοίκησης σε «ανεξάρτητες αρχές». Είναι ένα ακόμα λιθαράκι στο λεγόμενο επιτελικό κράτος της Ν.Δ., το οποίο είναι ένα ακόμα βήμα προς τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό με κοινοβουλευτικό μανδύα, όπου τα κέντρα λήψης των αποφάσεων θα θωρακίζονται από τον λαικό παράγοντα.

Στο δρόμο που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει κατά γράμμα όσα απαιτούν εδώ και χρόνια η ΕΕ και ΟΟΣΑ. Και είναι επί της ουσίας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η πλήρης υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, δηλαδή των μεγάλων πολυεθνικών και του κεφαλαίου.

Όλα τα παραπάνω έρχονται να αποτελέσουν άμεσα κυβερνητικό έργο. Όλα τα παραπάνω μέτρα έχουν σχέση μεταξύ τους και διαμορφώνουν ένα εκπαιδευτικό τοπίο, στο οποίο τα πάντα μπαίνουν στο ζύγι της αγοράς. Οι σπουδές μας (τι σπουδάζεις, πως το σπουδάζεις, με τι όρους, πόσοι σπουδάζουν), καθώς και η μελλοντική μας εργασιακή εξασφάλιση θυσιάζονται στις συμπληγάδες της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των λίγων του κεφαλαίου. Η εξωστρέφεια των ιδρυμάτων αντικειμενικά θα οδηγήσει σε προπτυχιακά με δίδακτρα. Οι ροές εισερχόμενων-εξερχόμενων φοιτητών σπρώχνει τα ιδρύματα σε διαγραφές και μείωση εισακτέων, ενώ παράλληλα η Κεραμέως υπόσχεται 50.000 θέσεις στα ξενόγλωσσα. Η αξιολόγηση της ερευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας σπρώχνει σε αλλαγές στα προγράμματα, με αλυσίδες και μαθήματα της αγοράς, ενώ παράλληλα όλο το ενδιαφέρον εστιάζεται στα ερευνητικά αποτελέσματα, ώστε να κερδίζουν οι διαπλεκόμενοι μεγαλοκαθηγητάδες και οι επιχειρήσεις γύρω τους.

Η κυβέρνηση έφερε αυτό το νομοσχέδιο στην περίοδο της εξεταστικής, στις 21 Γενάρη, ελπίζοντας ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι θα είναι νεκροί και δεν θα αντισταθούν. Νομίζει πως θα κάμψει τις αντιστάσεις των φοιτητών με ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, με τα κουμπάκια της αδράνειας και της υποταγής. Πρέπει με μαζικό και μαχητικό τρόπο να δώσουμε σαφές μήνυμα ανυπακοής και να αγωνιστούμε συλλογικά για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας, για ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, εντός του οποίου θα αποκτάμε μια συνολική εικόνα του αντικειμένου μας, με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, αλλά και δυνατότητα ανοίγματος των οριζόντων, κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης. Κυβέρνηση και υπουργείο να είναι βέβαιοι πώς απέναντι στους σχεδιασμούς στους θα βρουν, τους φοιτητικούς συλλόγους και όλο το μαχόμενο εκπαιδευτικό  κίνημα. Οι μαζικές πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα αυτήν την εβδομάδα ήταν μόνο η αρχή..

Παλεύουμε συλλογικά και ανυποχώρητα:

//Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους με γενναία αύξηση των δαπανών για την παιδεία για τις ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων. Όχι στις συγχωνεύσεις και τις περικοπές. Καμία σκέψη για αναθεώρηση του άρθρου 16-καμία σκέψη για δίδακτρα! Δωρεάν σίτιση-στέγαση-μετακίνηση για όλους τους φοιτητές.

//Παλεύουμε για να σπουδάζει ο κάθε νέος με αξιοπρέπεια ενάντια στην βαρβαρότητα των νέων ταξικών φραγμών στην μόρφωση! Καμία σκέψη για διαγραφές!

//Όχι στις αξιολογήσεις της αγοράς! Όχι στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Φοιτητές και εργαζόμενοι μέσα από τα ανεξάρτητα μας όργανα έχουν τον λόγο για ό,τι συμβαίνει στα ιδρύματα και όχι οι διαπλεκόμενοι των διοικήσεων και των πρυτανειών.

νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση