Για να γίνει η νεολαία επικίνδυνη για τις αστικές κυβερνήσεις και το κεφάλαιο
Η διατήρηση και ενίσχυση των δυνάμεων της ΕΑΑΚ έστειλε μήνυμα πως υπάρχει ισχυρή ανατρεπτική τάση εντός των σπουδαστών και των φοιτητών. Είναι σαφές πως η νεολαία δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με την κουτσουρεμένη ζωή και μόρφωση που της ετοιμάζουν, δεν μπορεί να «χωρέσει» στο μέλλον της εργασιακής ζούγκλας. Είναι ισχυρή ένδειξη ότι η αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει στις πολιτικές μάχες του επόμενου διαστήματος, καθώς η ανεξαρτησία της αντικαπιταλιστικής γραμμής είναι κρίκος για την αναβάθμιση της συνείδησης της νεολαίας, στρατηγικός οδηγός για τις μάχες, καταλύτης στις συγκρούσεις με το κεφάλαιο και την αστική πολιτική.
Παρά την γενική (κεντρική) προεκλογική πόλωση που οδήγησε σε μια σημαντική (αλλά ακόμα μικρή) άνοδο της συμμετοχής, η προσπάθεια της κυβέρνησης να διεισδύσει στην σπουδάζουσα νεολαία απέτυχε αφού η κυβερνητική παράταξη Bloco δεν κατάφερε να αποτυπώσει στις κάλπες τη θριαμβολογία της κυβέρνησης για «τέλος των μνημονίων». Σημαντική επιτυχία είναι ότι και φέτος οι νεοναζί δεν μπόρεσαν να προπαγανδίσουν ακροδεξιές ιδέες, έστω και αν αυτές φωλιάζουν στην ολοένα και πιο αντιδραστική ΔΑΠ. Η ΔΑΠ παρά τη φλυαρία περί 34ης συνεχόμενης πρωτιάς, δεν ανταπεξήλθε στις προσδοκίες του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού η πολιτική της δέχθηκε το πρώτο πλήγμα και όχι την πρώτη νίκη, όπως ήλπιζε η κεντρική προεκλογική της αφίσα. Οι εκλογικοί μηχανισμοί της ΠΑΣΠ δείχνουν τη μαύρη όψη του φοιτητικού συνδικαλισμού, ενός συνδικαλισμού από τα παλιά, που μόνο απέχθεια προκαλεί. Η ΠΚΣ, ενισχυμένη από τις φετινές κάλπες, κέρδισε την εμπιστοσύνη απογοητευμένων με την κυβερνητική πολιτική φοιτητών, χωρίς να ξεδιπλώσει ένα πολιτικό σχέδιο ανατρεπτικό. Αντίθετα, η δεύτερη της θέση στις κάλπες είναι η πιο ηχηρή της παρουσία, σε μια χρονιά μαθητικών, φοιτητικών και εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων, στις οποίες συμμετείχε από υποχρέωση και χωρίς σχέδιο.
Γύρω μας βλέπουμε τα συντρίμμια της μνημονιακής πολιτικής. Η αληθινή όψη της «ανάπτυξης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι η διάλυση των εργατικών κατακτήσεων, η ανεργία, η ελαστική εργασία, η λεηλασία της φύσης, η εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών, το πογκρόμ κατά των λαϊκών ελευθεριών, ο πόλεμος και η επιδρομή του φασισμού. Γι αυτό η αστική πολιτική «μισεί» τη νεολαία, γι αυτήν αποτελεί το χρήσιμο πειραματόζωο του νέου βάρβαρου αυτού κόσμου. Γι αυτούς το επίδικο αυτών των εκλογών, δεν είναι να βρεθεί το «ποιά πολιτική», αλλά το ποιός θα διαχειριστεί μια πολιτική η οποία είναι πολύ καλά ορισμένη και συμφωνημένη με τους «εταίρους μας» για τα επόμενα πολλά χρόνια. Για μας το δίλημμα των εκλογών είναι διαφορετικό: θα συναινέσουμε στη βαρβαρότητα ή θα ορθώσουμε φωνή αντίστασης!
Για να γίνει η νεολαία επικίνδυνη για τις αστικές κυβερνήσεις και το κεφάλαιο. Σ’ αυτές τις εκλογές η νεολαία πρέπει να φωνάξει ότι «δεν μασάει» στα παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ για τέλος των μνημονίων! Δεν συνηγορεί σε μια ζωή με επιδόματα και ψίχουλα! Το κεντρικό πολιτικό δίλημμα των εκλογών δεν είναι Τσίπρας ή Μητσοτάκης. Θα κριθεί αν ο κόσμος της εργασίας αποδέχεται σαν μονόδρομο τη μνημονιακή βαρβαρότητα και την επιβίωση μέσα από αντίδωρα, πληρωμένα από ένα παγκάρι που οι ίδιοι γεμίσαμε, μέσα από τα αιματηρά πλεονάσματα. Θα κριθεί αν η νέα γενιά θα δώσει άλλοθι και στήριξη στην ΕΕ των πολέμων και του αυταρχισμού, στην ΕΕ της διαπλοκής, ακόμα και με τη λειτουργία των τοπικών κρατών μέσα από τα ΕΣΠΑ. Ή αν θα βροντοφωνάξουμε ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, ότι μόνος δρόμος για την έξοδο συνολικά από την κοινωνική εξαθλίωση που βιώνουμε είναι η διεθνιστική αποδέσμευση από την ΕΕ και το ευρώ! Να αρνηθούμε το συμβιβασμό και την υποταγή στην πολιτική ΕΕ-κεφαλαίου! Να διαγράψουμε το χρέος που αυτοί δημιούργησαν για να το πληρώνουμε εμείς! Να τους πετάξουμε στη μούρη τους επιδοτούμενους μισθούς της ανέχειας και του εξευτελισμού!
Βασικό μας μέλημα είναι να εκφραστεί και εκλογικά η αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο, και η συμβολή στην αναγκαία αντεπίθεση του κινήματος ειδικά μπροστά στις σημαντικές μάχες της επόμενης περιόδου. Σε μια περίοδο τέτοιας επιθετικής προώθησης της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στα πανεπιστήμια, χτυπήματος της εργασιακής προοπτικής αλλά και εντατικής πολεμικής προετοιμασίας με πρώτο υποψήφιο θύμα τη νεολαία, αποτελεί βασική προϋπόθεση για μια άλλη πορεία, η αγωνιστική ανάταση του νεολαιίστικου κινήματος. Αυτό μπορεί να δώσει αγωνιστική πνοή σε όλη τη κοινωνία και να συμβάλει στο ξεδίπλωμα της πάλης για τα σύγχρονα δικαιώματά της σε μόρφωση – αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα -δημοκρατικές ελευθερίες.
Αυτή η διαδικασία περνά σήμερα -περισσότερο από ποτέ- από την ιστορική ανάγκη για την ενίσχυση μιας άλλης Αριστεράς! Εκείνης της Αριστεράς που δεν ζητάει απλώς να εκπροσωπήσει εκλογικά την οργή οδηγώντας το κίνημα στην ήττα, αλλά μιας αριστεράς που να επιδιώκει να τη μετασχηματίσει σε κίνημα ανατροπής και συλλογικής δημιουργίας μίας νέας κοινωνίας προς όφελος των «πολλών».
Αυτήν την αριστερά εκφράζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην μάχη των ευρωεκλογών και τα αντικαπιταλιστικά σχήματα σε περιφέρειες και δήμους! Δεν είμαστε μόνοι μας, για αυτό επιμένουμε στο δρόμο της μετωπικής συμπόρευσης για την Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής. Γιατί από αυτή τη μάχη πρέπει να βγούμε νικητές με τη νεολαία στο προσκήνιο!
Σπύρος Ρούμπας, μέλος του Κ.Σ. της νΚΑ, υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ