Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, μετά από 10 σχεδόν χρόνια αποφάνθηκε για την υπόθεση της εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου με τον πλέον απαράδεκτο τρόπο παραμερίζοντας τόσο τα ίδια τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης όσο και την κοινωνική καταδίκη όπως αυτή εκφράζεται από τον Δεκέμβρη του 2008 έως και σήμερα. Χαρακτηριστικά η εισαγγελική πρόταση ήταν να μετατραπεί από ανθρωποκτονία µε άµεσο δόλο σε ανθρωποκτονία µε ενδεχόμενο δόλο και μολονότι αυτό δεν έγινε, η αναγνώριση ελαφρυντικών «πρότερου σύννομου βίου» στον δολοφόνο ειδικό φρουρό Επαμεινώντα Κορκονέα είχε ως αποτέλεσμα να «σπάσει» η ισόβια κάθειρξη ενώ ο συνυπολογισμός της «εργασίας εντός της φυλακής» οδήγησε την ποινή να προσμετρηθεί στα 13 χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο δολοφόνος του Αλέξη οδηγήθηκε σε άμεση αποφυλάκιση αφού η κρατική μηχανή έσπασε κάθε ρεκόρ λειτουργικότητας και ο Κορκονέας είναι ήδη ελεύθερος. Παράλληλα το δευτεροβάθμιο δικαστήριο αθώωσε τον Σαραλιώτη , που πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί ως συνεργός .
Η απόφαση αυτή «πετάει το γάντι» με το πιο χυδαίο τρόπο τόσο στην βεβήλωση της μνήμης του Αλέξη Γρηγορόπουλου όσο και στις γενιές που βίωσαν και βιώνουν την άγρια καταστολή του σύγχρονου κράτους. Η εναλλαγή της κυβέρνησης αλλά και το έντονο κλίμα «ασφάλειας» που προωθεί διαμορφώνει ήδη τόσο πρακτικά (επαναφορά ομάδας Δέλτα, πρόσληψη περισσότερων αστυνομικών, κατάργηση ασύλου, εκκενώσεις καταλήψεων) όσο και ιδεολογικά έναν νέο γύρο «Νόμου και Τάξης». Και αν την τάξη εγγυάται καλύτερα από ποτέ η κυβέρνηση της ΝΔ τον νόμο φρόντισε να τον εγγυηθεί η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Υπήρχε μια διαχρονική προσπάθεια να πέσουν οι Κορκονέας-Σαραλιώτης στα μαλακά, έτσι ώστε να σταλεί το κατάλληλο μήνυμα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Από τη διεξαγωγή της δίκης στην Άμφισσα και μετά στην Λαμία (μακριά από το κίνημα και το πεδίο των γεγονότων στην Αθήνα), μέχρι τη διαρκή προσπάθεια τυμβωρυχίας και ηθικής απαξίωσης του νεκρού Γρηγορόπουλου. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα ήταν φανερή η μεθόδευση η τελική ετυμηγορία του δικαστηρίου να γίνει με το νέο Ποινικό Κώδικα σε ισχύ.
Η χρήση του ελαφρυντικού της «σύννομης ζωής» όπως διατυπώνεται στο νέο ΠΚ για έναν δημόσιο λειτουργό πολλώ δε μάλλον για ένα κρατικό όργανο που έχει ως αρμοδιότητα «την διατήρηση της έννομης τάξης» δεν μπορεί να αποτελεί στοιχείο επιβράβευσης. Για αυτό άλλωστε η υπεράσπιση του βασικού κατηγορουμένου δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά ζήτησε και τα πέντε ελαφρυντικά που προβλέπει η σχετική διάταξη 84 του Π.Κ. μέχρι και αυτό της ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος.
Η απόφαση αυτή σφραγίζει για όλους εμάς μία νέα πρόκληση για το νεολαίστικο κίνημα όχι μόνο απέναντι στους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Αλέξη αλλά και στους ηθικούς που στέκονται είτε πάνω από δικαστικές έδρες, είτε κρατάνε γκλομπ, είτε περνάνε νόμους που θέτουν την ζωή και το μέλλον μας στο περιθώριο. Άλλωστε δεν είχαμε καμία αυταπάτη για την αστική δικαιοσύνη, όπως έλεγε και ο Μενέλαος Λουντέμης: «Τη δικαιοσύνη την κάνουνε εκείνοι που αδικούν, για να μπορούν να αδικούν και με το νόμο». Το δίκιο του εργάτη, του νεολαίου και του μετανάστη θα κριθούν σε δρόμους που καίνε και εκεί θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Εκεί θα δικαιωθεί και ο Αλέξανδρος.
Όλοι και όλες στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 31 Ιουλίου στις 20:00 στον τόπο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου (Τζαβέλλα και Μεσολογγίου).