Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει!
Όλοι/όλες στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην εξέγερση στις Η.Π.Α.
- Στην Αθήνα: Τετάρτη 3/6, 7.00 μμ, Σύνταγμα και πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία – EVENT
- Στην Θεσσαλονίκη: Τρίτη 2/6, 7:00 μμ, Άγαλμα Βενιζέλου – EVENT
- Στην Πάτρα Τετάρτη 03/06, 7:00 μμ Πλατεία Γεωργίου – EVENT
Η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ΕΔΩ.
ΝΑΡ: Ανακοίνωση για τις κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ (σε αγγλικά & ισπανικά)
Η ΑΣΦΥΞΙΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΣΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τις κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ
Η δολοφονία του Τζωρτζ Φλόυντ από την αστυνομία στη Μινεάπολη και η εξέγερση στους δρόμους πολλών αμερικανικών πόλεων αναδεικνύει και πάλι ότι στην καπιταλιστική μητρόπολη με τον μεγαλύτερο συσσωρευμένο πλούτο η κοινωνική πλειοψηφία “δεν μπορεί να αναπνεύσει”. Το σύνθημα “Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία” αντανακλά την βαθιά άνιση και ρατσιστική πολιτική που υποβιβάζει τους μαύρους Αμερικάνους σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Οι ζωές των μαύρων είναι πράγματι πολύ πιο “φθηνές” και αυτό φανερώθηκε με τραγικό τρόπο και μέσα στην πανδημία. Αν και αποτελούν το 13% του πληθυσμού της χώρας, οι μαύροι Αμερικάνοι αντιπροσωπεύουν το 25% των θανάτων από τον κορωνοϊό και σε συγκεκριμένες πολιτείες και πόλεις τα ποσοστά είναι ακόμα πιο άνισα. Ακόμα και ο θάνατος είναι βαθιά ταξικό ζήτημα στις ΗΠΑ, καθώς η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας είναι σχεδόν αδύνατη για τους φτωχούς αμερικανούς. Στο προσδόκιμο ζωής υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των λευκών και των μαύρων που σε κάποιες περιπτώσεις μεταξύ συνοικιών ακόμα και στην ίδια πόλη φτάνει έως και τα 20 χρόνια! Η μαύρη κοινότητα είναι αντιμέτωπη με χρόνιες παθήσεις λόγω της κακής διατροφής, ζει σε χειρότερες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας και έχει λιγότερες δυνατότητες αυτοπροστασίας. Η τηλεργασία δεν αφορά τους εργαζόμενους σε κακοπληρωμένες δουλειές που καλύπτονται στη συντριπτική πλειοψηφία τους από τους μαύρους και τους λατίνους.
Ο παγιωμένος ρατσισμός αποτυπώνεται και στην κρατική αντιμετώπιση των μαύρων ως υποδεέστερων και εν δυνάμει εγκληματιών. Οι δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς (αλλά και από ακροδεξιούς ρατσιστές) παραμένουν συνήθως ατιμώρητες, προκαλώντας συνεχώς την έκρηξη οργής με εξεγέρσεις. Το κίνημα Black Lives Matter που εκδηλώθηκε το 2014 πήρε ευρύτερα χαρακτηριστικά με πανκοινωνική διάσταση. Στο αποκορύφωμά του έφτασε να διαδηλώνει ακόμα και μπροστά σε μεγάλα εμπορικά κέντρα σε μέρες black friday και παραμονής Χριστουγέννων, βάζοντας στο πρόταγμα του και εργατικές διεκδικήσεις.
Σήμερα στις διαδηλώσεις συμμετέχουν και λευκοί και μέλη άλλων κοινοτήτων και είναι ζητούμενο ακόμα αν το κίνημα θα αποκτήσει ξανά διάσταση και διάρκεια που θα απειλήσει την πολιτική και οικονομική ελίτ στις ΗΠΑ. Όμως η ταξική σύγκρουση στην Αμερική είναι πλέον πιο έντονη από ποτέ και εκδηλώνεται και στο δρόμο. Λίγες μέρες πριν στους δρόμους είχαν βγει λευκοί ακροδεξιοί για να ζητήσουν την “επαναλειτουργία της οικονομίας” εκφράζοντας τα συμφέροντα εργοδοτών και μεγάλης μερίδας του κεφαλαίου. Ακόμα μεγαλύτερη όξυνση δημιουργεί η μαζική παρουσία του στρατού σε ρόλο εσωτερικής καταστολής, ένα φαινόμενο που θα γενικευτεί το επόμενο διάστημα. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και δεν μπορεί να εκτονωθεί με επικοινωνιακές τακτικές της προεκλογικής περιόδου ή από την συμμετοχή μαύρων και μελών άλλων μειονοτήτων σε δομές εξουσίας. Η δίκαιη οργή των αφροαμερικανών πρέπει να πυροδοτήσει ένα ευρύτερο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, που θα θίξει τον πυρήνα του κοινωνικού ζητήματος με βαθύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά και ανεξαρτησία από την αστική πολιτική ώστε να μην γίνει βορά στο Δημοκρατικό κόμμα.
Η πραγματικότητα στους χώρους εργασίας θα είναι διαφορετική και θα συνεχίσει να δημιουργεί ασφυξία. Η εργατική τάξη σε ολόκληρο τον πλανήτη στέκεται στο πλευρό των εξεγερμένων στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις. Η αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα δεν είναι αμερικανική ιδιαιτερότητα, αλλά εγγενής τάση του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που επιλέγει τον αυταρχισμό για να διαφυλάξει την κερδοφορία και την εξουσία του. Αυτό αποδεικνύεται από τις εικόνες στην Γαλλία με την βαρβαρότητα απέναντι στα κίτρινα γιλέκα, την εκδικητικότητα απέναντι στους εξεγερμένους στην Χιλή, αλλά και την εικόνα των “δικών” μας ΜΑΤ απέναντι στη νεολαία και τις εργατικές κινητοποιήσεις.
Η εργατική τάξη ζητά μια βαθιά ανάσα. Για να αναπνεύσουν ελεύθερα οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι υπάλληλοι στα σούπερ μάρκετ, οι οδοκαθαριστές, οι μετανάστες και πρόσφυγες. Για να μετρούν οι ζωές των φτωχών, για κοινωνική δικαιοσύνη που θα ανατρέψει όσους δημιουργούν ασφυξία στον πλανήτη.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 31/5/2020
The suffocation of the poor creates rebellions
TIME TO TAKE A BREATH OF JUSTICE AND FREEDOM
The assassination of George Floyd by the Minneapolis police and the uprising in the streets of many American cities shows once again that in the capitalist metropolis with the greatest accumulated wealth, the social majority “cannot breathe”. The slogan “Black lives matter” deeply reflects the unequal and racist policy that degrades black Americans into second-class citizens.
The lives of blacks are indeed much “cheaper” and this has been tragically revealed in the pandemic. Although they make up 13% of the country’s population, black Americans account for 25% of coronavirus deaths, and in certain states and cities the rates are more uneven. Even death is a deep class issue in the United States as access to health care is almost impossible for poor Americans. There is a huge difference in life expectancy between whites and blacks which in some cases between neighborhoods even in the same city reaches up to 20 years! The black community suffers from chronic diseases due to malnutrition, lives in worse living and working conditions and has fewer opportunities for self-protection. Working from home does not concern workers in poorly paid jobs, the vast majority of whom are black and Latinos.
Consolidated racism is also reflected in the state’s treatment of blacks as inferior and potentially criminals. The killings of blacks by police (but also by far-right racists) usually go unpunished, constantly provoking outrage with uprisings. The Black Lives Matter movement that emerged in 2014 took on broader features within larger parts of the society. At its peak, it even demonstrated in front of large shopping malls on Βlack Friday and Christmas Eve, including labor demands.
In protests today, whites and members of other communities are also taking part, and it is still questionable whether the movement will regain the dimension and duration that will threaten the political and economic elite in the United States. But the class conflict in America is now more intense than ever and is manifesting itself on the streets. A few days ago, white far-right groups took to the streets to demand the “reopening of the economy,” expressing the interests of employers and a large portion of the capital. Even more acute is the massive presence of the army in the role of internal repression, a phenomenon that will be generalized in the next period. Conflict is inevitable and cannot be relieved with communication tactics of the pre-election period or with the participation of blacks and members of other minorities in administrative positions. The just wrath of the African Americans must trigger a wider workers’ and youth movement, which will touch the core of the social issue with deeper political features and independence from bourgeois politics so that it is not exploited by the Democratic Party.
The reality in the workplace will be different and will continue to suffocate. The working class all over the world stands with the insurgents in the big American cities. Police arbitrariness and brutality are not American peculiarities, but an inherent tendency of modern capitalism, which chooses authoritarianism to preserve its profitability and power. This is evident by the images in France of the brutality against the Υellow Vests, the revanchism against the insurgents in Chile, but also the image of Greek riots police (MAT) against the youth and the workers’ mobilizations.
The working class is asking for a deep breath. For workers, supermarket employees, street cleaners, immigrants and refugees to breathe freely. For the lives of the poor to count, for social justice that will overthrow those who create suffocation on the planet.
New Left Current for the Communist Liberation
LA SUFOCACIÓN DE LOS POBRES CREA REBELIONES
TIEMPO DE TOMAR UN RESPIRO DE JUSTICIA Y LIBERTAD
El asesinato de George Floyd por la policía de Minneapolis y el levantamiento en las calles de muchas ciudades estadounidenses muestra una vez más que en la metrópoli capitalista con la mayor riqueza acumulada, la mayoría social “no puede respirar”. El lema “Black Lives Matter” refleja profundamente la política desigual y racista que degrada a los estadounidenses negros en ciudadanos de segunda clase.
La vida de los negros es de verdad mucho más “barata” y esto se ha revelado trágicamente en la pandemia. Aunque representan el 13% de la población del país, los estadounidenses negros representan el 25% de las muertes por coronavirus, y en ciertos estados y ciudades los porcentajes son más desiguales. Incluso la muerte es un tema de clase profunda en los Estados Unidos, ya que el acceso a la atención médica es casi imposible para los estadounidenses pobres. Hay una gran diferencia en la esperanza de vida entre blancos y negros, que en algunos casos entre vecindarios, incluso en la misma ciudad, alcanza hasta 20 años! La comunidad negra sufre enfermedades crónicas debido a la desnutrición, vive en peores condiciones de vida y trabajo y tiene menos oportunidades de autoprotección. Trabajar desde casa no concierne a los trabajadores en trabajos mal pagados, la gran mayoría de los cuales son negros y latinos.
El racismo consolidado también se refleja en el tratamiento del estado de los negros como inferiores y potencialmente criminales. Los asesinatos de negros por la policía (pero también por racistas de extrema derecha) generalmente quedan impunes, provocando constantemente indignación con levantamientos. El movimiento Black Lives Matter que surgió en 2014 adquirió características más amplias en partes más grandes de la sociedad. En su apogeo, se manifestó frente a grandes centros comerciales el “Black Friday” y la víspera de Navidad, incluidas las demandas sociales.
En las protestas de hoy, también participan blancos y miembros de otras comunidades, y todavía es cuestionable si el movimiento recuperará la dimensión y la duración que amenazarán a la élite política y económica en los Estados Unidos. Pero el conflicto de clases en Estados Unidos ahora es más intenso que nunca y se está manifestando en las calles. Hace unos días, grupos de blancos de extrema derecha salieron a las calles para exigir la “reapertura de la economía”, expresando los intereses de los empleadores y una gran parte de la capital. Aún más grave es la presencia masiva del ejército en el papel de la represión interna, un fenómeno que se generalizará en el próximo período. El conflicto es inevitable y no puede aliviarse con tácticas de comunicación del período preelectoral o con la participación de negros y miembros de otras minorías en puestos administrativos. La ira justa de los afroamericanos debe desencadenar un movimiento más amplio de trabajadores y jóvenes, que tocará el núcleo del problema social con rasgos políticos más profundos e independencia de la política burguesa para que el Partido Demócrata no lo explote.
La realidad en el lugar de trabajo será diferente y continuará asfixiar. La clase trabajadora en todo el mundo está con los insurgentes en las grandes ciudades estadounidenses. La arbitrariedad y brutalidad policial no son peculiaridades estadounidenses, sino una tendencia inherente del capitalismo moderno, que elige el autoritarismo para preservar su rentabilidad y poder. Esto es evidente por las imágenes en Francia de la brutalidad contra los chalecos amarillos, el revanchismo contra los insurgentes en Chile, pero también la imagen de la policía antidisturbios griega (MAT) contra los jóvenes y las movilizaciones de los trabajadores.
La clase trabajadora está pidiendo una respiración profunda. Para que los trabajadores, empleados de supermercados, limpiadores de calles, inmigrantes y refugiados respiren libremente. Para que las vidas de los pobres cuenten, para la justicia social que derrocará a quienes crean asfixia en el planeta.
Nueva Corriente por Liberación Comunista