Η σχολική χρονιά έχει αρχίσει και αν κάτι απειλεί περισσότερο το μέλλον του σχολείου και των μαθητών, είναι ο νέος νόμος για την παιδεία. Ο νόμος Γαβρόγλου για το νέο Λύκειο δεν εκπλήσσει κανέναν, αφού αποτελεί συνέχεια των αντιεκπαιδευτικων πολιτικών όλων των κυβερνήσεων και των κατευθύνσεων που επιβάλλουν η ΕΕ και ο ΟΟΣΑ για το χτίσιμο ενός σύγχρονου σχολείου της αγοράς. Βασικό στοιχείο των σχεδίων κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου για την εκπαίδευση αποτελεί η «αποσυμφόρηση» των γενικών λυκείων από τη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών και η παράλληλη μεταφορά της πλειοψηφίας των μαθητών στην τεχνική εκπαίδευση. Έτσι θα σκληρύνουν οι ταξικοί φραγμοί με στόχο να δημιουργηθεί ένα νεο Λύκειο “λίγων και εκλεκτών”, που θα είναι αυτοί που θα περνούν σε πανεπιστήμια – επιχειρηματικά κολλέγια.
Σε αυτή την κατεύθυνση κυβέρνηση και κεφάλαιο διατάσσουν όλες τους τις δυνάμεις, ώστε να αντιμετωπίσουν την αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος και να περάσουν, όσο γίνεται πιο «αναίμακτα», το νόμο Γαβρόγλου. Απ’ το χορό δεν μπορεί να λείψει φυσικά η ΓΣΕΕ και ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ λοιπόν προκειμένου να υπερασπιστεί άλλη μια φορά τα συμφέροντα του κεφαλαίου διοργανώνει στις 26/9 συνέδριο μέσω του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ) με θέμα την τεχνική εκπαίδευση. Ο ρόλος του αστικοποιημένος συνδικαλισμού και της ΓΣΕΕ είναι γνωστός. Στο δημοψήφισμα στήριξε το «Ναι» κατ’ επιταγήν του κεφαλαίου, που στο εργατικό κίνημα έχει το ρόλο του εργοδοτικού συνδικαλισμού και που καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου των μνημονίων έχει γίνει απαραίτητο στήριγμα στις κυβερνήσεις και την ΕΕ για να αφοπλίζει το εργατικό κίνημα απ τη μαχητικότητα και τη διάρκεια του.
Το συνέδριο της ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ έχει φανερό στόχο την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής για την σημαντική ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης και τη σύνδεση της με την «ανάπτυξη». Όμως οι διάφορες πολιτικές περσόνες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που θα παρελάσουν εκεί δεν λένε καθαρά ότι η σύνδεση με την «ανάπτυξη» θα γίνει με τη δημιουργία ενός εναλλασσόμενου φτηνού εργατικού δυναμικού μέσω του θεσμού της «Μαθητειας». Συγκεκριμένα η Μαθητεία, που περήφανα διαφημίζει ήδη από πέρσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως λύση για την μείωση της ανεργίας των νέων 18-25 χρόνων, στην πραγματικότητα είναι μια λύση ενίσχυσης των κερδών των ιδιωτικών επιχειρήσεων και του δημοσίου που θα καλύπτουν απαραίτητες θέσεις εργασίας με αποφοίτους ΕΠΑΛ, αντί να δημιουργούν μόνιμες θέσεις εργασίας με τους αντίστοιχους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα. Το ΕΠΑΛ με αυτό τον τρόπο μετατρέπεται σε γραφείο ενοικίασης εργαζομένων και οι καθηγητές μετατρεπονται από εκπαιδευτικούς σε επιτηρητής εργαζομένων-αποφοίτων. Κάπως έτσι θυσιάζεται ο οποίος παιδαγωγικός και μορφωτικός ρόλος του σχολείου στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου. Και η Μαθητεία είναι μόνο μια πτυχή των αντιεκπαιδευτικων πολιτικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που θα μαζευτούν να συζητήσουν ο αστικοποιημένος συνδικαλισμός, η κυβέρνηση, η «αντιπολίτευση» και οι επιστημονικοί τους σύμβουλοι.
Απέναντι σε τέτοιες φιέστες το εκπαιδευτικό κίνημα έχει δείξει ότι δεν μασάει. Ο προκαθορισμένος «εθνικός διάλογος» του Φίλη και του Λιάκου βρήκε απεναντι του τους φοιτητικούς συλλόγους και τους εκπαιδευτικούς, όπως και οι αντίστοιχες σημερινές προσπάθειες νομιμοποίησης των αντιεκπαιδευτικων πολιτικών θα βρουν στο δρόμο το εκπαιδευτικό κίνημα στο σύνολο του.
Οι μαθητές από τη μεριά τους ήδη πέρσι έδειξαν ότι τον ξέρουν καλά το δρόμο του αγώνα. Η φωτιά που άναψαν οι περσινές καταλήψεις και οι πορείες σε όλη τη χώρα κόντρα στο σύστημα των πανελληνίων και την κατάργηση των επαναληπτικών εξετάσεων, αλλά και για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες δεν έχουν σβήσει. Γιατί για τους μαθητές οι συνεχείς εξετάσεις, ο ατομικός φάκελος προσόντων, η διάλυση κάθε έννοιας δημόσιας και δωρεάν παιδείας οδηγούν ή στο συμβιβασμό σε μια ζωή χωρίς όνειρα και δουλειά με αξιοπρέπεια ή στο δρόμο του αγώνα για την ανατροπή. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.