Όπως δεν μας εκκένωσαν, έτσι και δε θα μας ιδιωτικοποιήσουν!
Η κυβέρνηση εξήγγειλε ότι θα δοθούν 105 εκ. ευρώ για την ανέγερση υποδομών του πανεπιστημίου στη Θράκη. 2 από αυτές θα είναι οι νέες εστίες στην Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη, χωρητικότητας 700 ατόμων. Φυσικά διατυμπανίζει ότι τα έργα αυτά θα γίνουν μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξης Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα) διαφημίζοντας την νέα “αρμονική” σχέση Δημοσίου-Ιδιωτικού τομέα που υποτίθεται “μας συμφέρει όλους”.
Κανονικά, τα ΣΔΙΤ είναι ένας τρόπος επιτέλεσης δημοσίων έργων, με την αρχική πληρωμή κάποιου ιδιώτη. Ο ιδιώτης πληρώνει το έργο και “αποζημιώνεται” από το δημόσιο βγάζοντας και ένα σεβαστό κέρδος με 2 τρόπους: είτε το κράτος του πληρώνει ένα “νοίκι” για κάποιο καιρό (βλ. σχολεία), είτε ο ίδιος στήνει μια επιχείρηση εντός του ΣΔΙΤ την οποία εκμεταλλεύεται αποκλειστικά (πχ. διόδια). Η κυβέρνηση (μαζί με τη ΔΑΠ, την ΠΑΣΠ και το Bloco στις σχολές) ισχυρίζεται ότι τα ΣΔΙΤ είναι ο μοναδικός τρόπος να ξαναστηθεί η ρημαγμένη (από ποιες κυβερνήσεις άραγε;) δημόσια υποδομή. Παράλληλα, παρουσιάζει τα ΣΔΙΤ σαν κάτι “σχεδόν δωρεάν” για το κράτος, υποστηρίζοντας ότι μειώνουν το δημόσιο χρέος και την επιβάρυνση των φορολογούμενων, μοιράζοντας τις δημόσιες δαπάνες σε εύρος χρόνου με στόχο τη μικρότερη επιβάρυνση του δημοσιονομικού συστήματος.
Ας δούμε μερικά μόνο παραδείγματα εφαρμογής των ΣΔΙΤ.
–Πανεπιστήμια σε χώρες του εξωτερικού. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες με δωρεάν εστίες, παρ’ ότι φυσικά κι αυτό σε πολλές εστίες προσπαθούν να το παρακάμψουν με αντίτιμα ή “εγγυήσεις” όταν παίρνουμε δωμάτιο. Στις εστίες του εξωτερικού (όπου το ΣΔΙΤ είναι συνήθης πρακτική), η πιο συνηθισμένη μορφή πάλης των εστιακών είναι τα “rent strikes”, δηλαδή η στάση πληρωμών ενοικίου, κάτι που στην Ελλάδα ευτυχώς δεν υπάρχει ακόμα διότι (με την πάγια κινητοποίηση μας) δεν έχουμε ενοίκια!
–Υγεία και νοσοκομεία. Στα νοσοκομεία, ΣΔΙΤ σημαίνει λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με αποτέλεσμα το κράτος ακόμα και τώρα να δίνει ζεστό χρήμα σε εργολάβους και σε ιδιωτικές κλινικές για νέες ΜΕΘ, αντί να φτιάξει το ίδιο νέες ΜΕΘ.
–Έρευνα. Εν μέσω πανδημίας, το κράτος δίνει εκατομμύρια σε ερευνητικά κέντρα για έρευνες που αφορούν τον κορονοϊό, την ίδια ώρα που τα δημόσια προσφερόντουσαν να το κάνουν χωρίς έξτρα επιβάρυνση του κράτους! Εντωμεταξύ, τα ιδιωτικά κέντρα που ανέλαβαν τις έρευνες, κατά βάση τις κάνουν μέσω των δημοσίων…
– Κατασκευαστικός κλάδος: H Αττική Οδός, η Ζεύξη Ρίου‐Αντιρρίου και το Αεροδρόμιο Σπάτων αποτέλεσαν από τα πρώτα παραδείγματα αυτού του είδους χρηματοδότησης στην Ελλάδα με σκανδαλώδεις ρυθμίσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αττικής οδού, όπου το χρονοδιάγραμμα επιστροφής του αυτοκινητοδρόμου στο Δημόσιο βασίζεται στα καθαρά κέρδη του αναδόχου. Ο υπολογισμός αυτός είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμος καθώς οι διάφορες δαπάνες συντήρησης του οδικού δικτύου έχουν ανατεθεί σε ένα ολόκληρο δίκτυο…. δικών της θυγατρικών. Επομένως τα εκατομμύρια ευρώ που σε μηνιαία βάση εμφανίζονται στους ετήσιους ισολογισμούς της μητρικής εταιρίας, ως έξοδα αποτελούν επί της ουσίας έσοδα της ίδιας… Τέλος τα ίδια τα έσοδα από τα διόδια είναι ιδιαίτερα αυξημένα , καθώς οι παραπάνω όροι στη σύμβαση παραχώρησης, διαμορφώθηκαν στη βάση υπολογισμού του αριθμού των μελλοντικά διερχόμενων αυτοκινήτων, στις 125.000, ενώ, ήδη, από τον τρίτο χρόνο λειτουργίας του δρόμου και μέχρι σήμερα, ο αριθμός των διερχομένων αυτοκινήτων υπερβαίνει τις 300.000!
Πέρα από το κόστος όμως, υπάρχει και ζήτημα αξιοπιστίας: τι θα γίνει αν πτωχεύσει κάποια εταιρία που έχει αναλάβει πολλά ΣΔΙΤ; Μα προφανώς, τα έργα θα μείνουν στη μέση! Το παράδειγμα αυτό δεν είναι θεωρητικό, καθώς αυτό ακριβώς έγινε στην Αγγλία με αποτέλεσμα να πληθαίνουν οι φωνές για κατάργησή τους.
Πέρα από αυτά όμως, είναι ψέμα τα όσα λέγονται περί “εξοικονόμησης πόρων μέσω ΣΔΙΤ”!
Καταρχάς, το αρχικό κεφάλαιο που βάζουν οι ιδιώτες ανέρχεται σε 16%, ενώ το δημόσιο βάζει το 84% από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Από αυτό και μόνο είναι ξεκάθαρο ότι:
-Οι ιδιώτες μέσω των ΣΔΙΤ το παίζουν επιχειρηματίες με ξένα λεφτά (τα δικά μας λεφτά!) και χωρίς ρίσκο! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ισχύουν κανονικά και τα όσα είπαμε παραπάνω: ο ιδιώτης που έβαλε 16%, μπορεί να βγάζει κανονικότατα κέρδος, είτε με το να τον πληρώνει “νοίκι” το κράτος, είτε με το να λειτουργεί επιχείρηση με τα ξένα χρήματα, χωρίς κανέναν έλεγχο (ας ξαναδούμε τα παραδείγματα των λεσχών). Αυτό οδηγεί σε χρέωση του κράτους προς τους ιδιώτες και άρα σε φοροελαφρύνσεις τους και δωράκια, που πληρώνουμε εμείς και οι οικογένειές τους ακόμα και εν μέσω πανδημίας!
-Το 84% του κράτους είναι δανεικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει το δημόσιο να τα ξεπληρώσει με τόκους! Να πώς αναπαράγεται το δημοσιονομικό χρέος το οποίο χιλιοπληρώνουμε εδώ και τόσα χρόνια! Το ελληνικό δημόσιο παίρνει φόρους από εμάς και τις οικογένειές μας, τις δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή μας τους δανείζει πίσω και πληρώνουμε μετά έξτρα τόκους και χρεολύσια με όλα τα μέτρα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων!
– Υπάρχουν…και χειρότερα. Η γέφυρα του Ρίου Αντιρίου κατασκευάστηκε με το 10% του έργου από την κοινοπραξία που την κατασκεύασε (και την εκμεταλλεύεται μέχρι και σήμερα..) Το 40% είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε καθαρά εμείς, και το υπόλοιπο 50% είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή πάλι από εμάς.
Η μάχη που δώσαμε το προηγούμενο διάστημα για να μην μας διώξουν από τα σπίτια μας, συνεχίζεται σήμερα με τη μάχη ενάντια σε ένα σύστημα έργων το οποίο:
–Για τις εστίες χωρίς ΣΔΙΤ, σημαίνει υποβάθμιση της φοιτητικής μέριμνας και ταξικούς φραγμούς, με μειωμένη ποιότητα στη σίτιση, τη θέρμανση, τις υποδομές των εστιών ή εναλλακτικά να πληρώνουμε και γι αυτά επειδή θα αποτελούν το “αντάλλαγμα” του ιδιώτη. Το δικαίωμά μας στις σπουδές ανταλλάσσεται με το δικαίωμα των επιχειρήσεων στην σίγουρη, απρόσκοπτη κερδοφορία!
–Για τις εστίες με ΣΔΙΤ, σημαίνει ακριβώς το ίδιο! Οι υπερλουξ εστίες με ΣΔΙΤ δεν θα είναι για τους φτωχούς, θα είναι για όσους–ες έχουν να πληρώνουν νοίκι, να αγοράσουν από το εστιατόριο για να πάρει τα λεφτά του ο ιδιώτης!
–Σημαίνει ενοίκια, να μας διώχνουν στις γιορτές για να αξιοποιούνται αλλιώς τα δωμάτιά μας όπως λέει και ο νέος εσωτερικός κανονισμός στην Κομοτηνή, για να πάρει το “νοίκι” του ο ιδιώτης.
–Σημαίνει έλεγχο της ζωής μας, επίθεση στους συλλόγους και τα σχήματά μας, γιατί ποιος επιχειρηματίας θέλει συνδικαλιστική και πολιτική δράση ή “μη προβλεπόμενες συμπεριφορές” εκτός του ελέγχου του μέσα στο επιχειρηματικό του τσιφλίκι;
–Σημαίνει αύξηση του δημοσίου χρέους, το οποίο εμείς κι οι οικογένειές μας ούτως ή άλλως έχουμε χιλιοπληρώσει με: μνημόνια, ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, μεσοπρόθεσμα, PSI, μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, με την ΕΕ να είναι ο νέος τύραννος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
–Σημαίνει αναξιοπιστία στα δημόσια έργα των πανεπιστημίων και οπουδήποτε αλλού,
–Σημαίνει κίνδυνο για την κοινωνία όπως απέδειξε ο κορονοϊός με το σύστημα υγείας και όπως θα αποδεικνύεται ξανά και ξανά, σε κάθε στροφή της ιστορίας. Είναι σκάνδαλο σήμερα η κυβέρνηση να επιβάλλει ως υποχρεωτικές τις μάσκες (που μέχρι χτες ήταν προαιρετικές) τώρα που τις παράγουν δυο ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες και να μην παρέχονται δωρεάν σε όλο τον λαό!
Το παράδειγμα της Υγείας πρέπει να είναι και το τελευταίο!
Μέσα από τους Συλλόγους Οικοτρόφων και τις Γενικές μας Συνελεύσεις, να απαντήσουμε πανελλαδικά και συντονισμένα απέναντι σε αυτή την ξεφτίλα! Να διεκδικήσουμε:
-Ανέγερση νέων εστιών χωρίς ΣΔΙΤ όπου χρειάζονται, με ευθύνη του κράτους. Δωμάτια για όσους-ες πρωτοετείς, μετεγγραφέντες έχουν ανάγκη, κανείς εκτός! Καμία έξωση και κανένα αντίτιμο για δωμάτιο, ούτε σκέψη για ενοίκιο.
-Έξω οι εργολαβίες από τις εστίες και τις σχολές μας. Δωρεάν, ποιοτική και δημόσια σίτιση και στέγαση με έλεγχο από τους φοιτητές και τους εργαζόμενους. Θέρμανση, πλυντήρια, καθαριότητα, αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής! Αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων, όχι στις απολύσεις και στο καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας!
– Πανεπιστήμιο που μεριμνά για τις ανάγκες μας ! Τέρμα οι επιχειρηματικές λειτουργίες , λογικές και κριτήρια στο πανεπιστήμιο !
-Ελευθερία στον συνδικαλισμό, την πολιτική και πολιτιστική δράση. Σεβασμός στην ιδιωτικότητα των ζωών μας, υπεράσπιση του οικιακού και πανεπιστημιακού ασύλου στις εστίες.
-Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία, μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τους εργολάβους, τους πολεμικούς εξοπλισμούς, την εξυπηρέτηση του χρέους, την εκκλησία.
-Τέλος στην εφαρμογή των Ευρωπαϊκών πολιτικών στις ζωές μας! Απειθαρχία στη συνθήκη της Μπολόνια και τα παράγωγά της. Στάση πληρωμών και μονομερής διαγραφή του χρέους.
-Μόρφωση, δουλειά, υγεία, ελευθερία για όλους-ες.
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα των εστιών και δυναμώνουμε τον πανελλαδικό συντονισμό με στόχο την ενιαία δράση αλλά και την καθιέρωση των πανελλαδικών συναντήσεων, της πολιτικής κουβέντας και θέσης γύρω από ζητήματα που αφορούν συνολικότερα τους-τις φοιτητές-τριες, για την ανασυγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής πρωτοπορίας στις εστίες! Η ΕΑΑΚ μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην κινητοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων γύρω από το ζήτημα της μέριμνας που είναι καθοριστικό για το δικαίωμα στην καθολική πρόσβαση στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Σταθερός στόχος μας είναι το μαχητικό κίνημα των εστιών να είναι οργανικό κομμάτι του μαχόμενου πολιτικού φοιτητικού κινήματος, στην πάλη του για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους/ες, για δημόσια, δωρεάν και αξιοπρεπή μέριμνα για όλους/ες, κόντρα στο πανεπιστήμιο της αγοράς και των κυρίαρχων πολιτικών που θυσιάζουν τα μορφωτικά και εργασιακά μας δικαιώματα στο βωμό του κέρδους και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών!
Θα είμαστε εκεί σε κάθε μάχη, κάθε συνέλευση, κάθε κινητοποίηση, διότι #ΜένουμεΕνεργοί και #ΜένουμεΕστίες.