Η φετινή έναρξη της λειτουργίας των ΑΕΙ και ΤΕΙ όλης της χώρας συνοδεύεται από μια αντιδραστική εξέλιξη για το σύνολο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως συνέχεια των αντίστοιχων νόμων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ο νόμος Γαβρόγλου, που ψηφίστηκε επί σκοπού μέσα στο καλοκαίρι με τις σχολές κλειστές, αποτελεί τη συνδρομή της κυβέρνησης στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ανάγκη του κεφαλαίου για βίαιη προσαρμογή του χάρτη των ελληνικών ιδρυμάτων στα πλαίσια του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, στην πλήρη εδραίωση του οποίου μπαίνει χρόνια τώρα εμπόδιο το φοιτητικό κίνημα. Είναι χαρακτηριστική δε η προσπάθεια από πλευράς κυβέρνησης μέσα από αυτόν το νόμο να ενσωματώσει τις όποιες αντιδράσεις των φοιτητών, είτε μέσω «θολών» διατυπώσεων, είτε μέσω φαινομενικών παραχωρήσεων ελάχιστων δικαιωμάτων, ακριβώς γιατί αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική του ουσία θα αποτελέσει ταφόπλακα για τη νέα γενιά, η οποία, αν οργανωθεί και παλέψει για την ανατροπή του νόμου και της συνολικής λογικής του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, θα προκληθεί πολιτική και κοινωνική αστάθεια στην Ελλάδα, κάτι που μπορεί να θέσει βάσεις για την ανακοπή της πορείας της αντιλαϊκής επίθεσης από πλευράς κεφαλαίου.
Επιχειρηματικοποίηση, ταξικοί φραγμοί, διάσπαση γνώσης, ευέλικτο εργατικό δυναμικό
Η ανάλυση των διατάξεων του νόμου Γαβρόγλου ως σύνολο μπορεί να μας οδηγήσει σε ασφαλή και τεκμηριωμένα συμπεράσματα για τις κατευθύνσεις που θα αρχίσουν άμεσα να παίρνουν σάρκα και οστά, όπου αυτές δεν έχουν ήδη εφαρμοστεί.
Η προωθούμενη υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων ως πολιτική επιλογή για την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς, ανοίγει ακόμη περισσότερο το δρόμο για την εμπλοκή ιδιωτών στη λειτουργία, την εκπαιδευτική διαδικασία και το παραγόμενο έργο τους. Η προώθηση της εκμετάλλευσης των εργαστηρίων, και όσων φοιτητών και εργαζόμενων δουλεύουν σε αυτά, από επιχειρήσεις, παραδίδει ολοκληρωτικά την έρευνα στις προθέσεις των χρηματοδοτών, ενώ προσφέρει απλόχερα φτηνό εργατικό δυναμικό στα χέρια των εργοδοτών. Ενισχυτικό ρόλο προς την επιχειρηματικοποίηση των ιδρυμάτων παίζει και η αντικατάσταση των Συμβουλίων Ιδρύματος με νέα όργανα που θα συνδέουν θεσμικά τα ιδρύματα με το τοπικό κράτος και τις ανάγκες των επιχειρήσεων ανά περιφέρεια. Η απόδοση και η βιωσιμότητα σχολών με βάση τις παραπάνω κατευθύνσεις θα αποτελούν βασικά κριτήρια για την επικείμενη συγχώνευση και κλείσιμο σχολών τα ερχόμενα χρόνια, λαμβάνοντας υπόψιν και όσες αδυνατούν από τη φύση τους να προσδόσουν κέρδος προς το κεφάλαιο. Με φοιτητές να πετιούνται από τις σχολές που κλείνουν και την αδυναμία των φτωχώτερων να σπουδάσουν σε οποιαδήποτε πόλη, συμπεριλαμβανομένης της διαρκούς υποβάθμισης της φοιτητικής μέριμνας, αποδεικνύεται ότι ο νόμος έχει ταξικό πρόσημο. Μάλιστα η επιβολή διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα, αποκλείει απευθείας την πληττόμενη πλειοψηφία των νέων από την ελεύθερη πρόσβασή τους σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης.
Η ολοένα και αυξανόμενη υποχρηματοδότηση σε συνδυασμό με τη λογική του οικονομικά «αυτοδύναμου» πανεπιστημίου που προωθεί ο νέος νόμος, δείχνουν από τώρα την κατάληξη: ΚΑΙ ακραία επιχειρηματικοποίηση ΚΑΙ δίδακτρα στο προπτυχιακό επίπεδο, αφού η επιδίωξη θα είναι να μετακυλιστούν όλα τα βασικά λειτουργικά έξοδα του πανεπιστημίου στις πλάτες των φοιτητών.
Αντίστοιχο πνεύμα διακατέχει και την κατεύθυνση διάσπασης των πτυχίων με εφαρμογή της αντίστοιχης διάσπασης των σπουδών σε κύκλους. Η διάρθρωση των ιδρυμάτων θα χαρακτηρίζεται από περισσότερα τμήματα σε κάθε σχολή με διαφορετικούς τομείς σε κάθε τμήμα, ενώ τα πτυχία θα διαχωρίζονται σε bachelor ή master, ανάλογα αν αποκτώνται από σχολές 5ετούς φοίτησης ή όχι. Θα βρεθούμε έτσι αντιμέτωποι με την αύξηση υπεξειδικευμένων πτυχιούχων πολλών ταχυτήτων, ως αποτέλεσμα της λογικής της επανακατάρτισης, με τη δυνατότητα όλο και λιγότερων να αποκτούν περισσότερες γνώσεις, ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα. Οι πιστωτικές μονάδες, τα προαπαιτούμενα μαθήματα και το όλο και πιο εντατικοποιημένο καθεστώς φοίτησης που προωθείται συντεταγμένα και από το νέο νόμο, συμπληρώνουν το παζλ της βαθιά αντιδραστικής τομής που επιχειρεί να φέρει εις πέρας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να εντάξει τη μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας στις νέες εργασιακές συνθήκες που προωθεί, αφαιρώντας της τη σχέση με την ολόπλευρη μόρφωση, κρατώντας τη στα δεσμά της διαρκούς περιπλάνησης σε μια χαώδη αγορά εργασίας, ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό στα χέρια του κεφαλαίου, χωρίς δικαιώματα και χώρο πολιτικής έκφρασης.
Αυτό που φοβούνται είναι η οργή της νεολαίας!
Το σχέδιό τους οφείλει να βρει ανάχωμα στη συσσωρευμένη αγανάκτιση και οργή της πληττόμενης νεολαίας που αδυνατεί σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης να σπουδάσει και να δουλέψει όπως θέλει και της αξίζει. Ως νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, από την έναρξη του φετινού ακαδημαϊκού έτους, θέτουμε ψηλά τον πήχη για τη σπουδάζουσα νεολαία, εκεί που ακριβώς έχει ανάγκη να στοχεύσει για να βρεθεί σε θέση μάχης. Ο νόμος Γαβρόγλου οφείλει να αναγνωριστεί ως βασικό μέσο της εγκαθίδρυσης του επιχειρηματικού πανεπιστημίου στην Ελλάδα και η ανατροπή του ως στόχος για να βγει ξανά το φοιτητικό κίνημα στο προσκήνιο των εξελίξεων. Η αναγκαία πάλη κάθε φοιτητή και φοιτήτρια για μια άλλη εργασιακή προοπτική, κόντρα στο καθεστώς της εργασιακής περιπλάνησης και της μετανάστευσης, ο αγώνας για τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα μέσα από εκπαίδευση χωρίς ταξικούς φραγμούς, για γνώση και έρευνα για τις ανάγκες του λαού και όχι σε εναρμόνηση με τις ανάγκες της αγοράς, περνάει από την αναγκαία ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και της πολιτικής έκφρασης της σπουδάζουσας νεολαίας μέσα από αυτούς, ώστε να αναδειχθεί ξανά ένα φοιτητικό κίνημα μαχητικό, πολιτικό, αντίστοιχο των νέων καθηκόντων της εποχής.
Μέσα από την ΕΑΑΚ, σε κάθε ΑΕΙ και ΤΕΙ που συγκροτείται, το ερχόμενο διάστημα θα μπούμε δυναμικά στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων, συμβάλλοντας από μεριάς μας στη συγκρότησή τους ως όργανα πάλης κάθε φοιτητή και φοιτήτριας, καλώντας ταυτόχρονα κάθε αγωνιζόμενη δύναμη να δώσει τη μάχη για την ανατροπή του νόμου και των μεταρρυθμίσεων στο σύνολο της εκπαίδευσης, μέσα από την προσπάθεια για τη συγκρότηση πανεκπαιδευτικού μετώπου και τη σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με τους αγώνες των εργαζομένων και της υπόλοιπης νεολαίας.
Μαζί με το νέο Λύκειο όπως διαμορφώνεται, το επόμενο διάστημα επιδιώκουμε κοινό αγώνα μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων και όλων όσων βλέπουν το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους να καταστρέφεται. Αγώνα για την ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου και τη διεκδίκηση του δικαιώματος των παιδιών των λαϊκών οικογενειών στις σπουδές, στην εργασία και την αξιοπρεπή ζωή!