Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καταγγέλλει την προσπάθεια διάλυσης των φοιτητικών συλλόγων από «ανεξάρτητες» (όπως αυτοπροσδιορίζονται) ομάδες φοιτητών/τριων. Η ανεξαρτησία βέβαια αυτών των αντιδραστικών μπλοκ αρχίζει και τελειώνει στις προτάσεις τους που στοχεύουν στην απονέκρωση των φοιτητικών συλλόγων και τη πλήρη διάλυση των κεκτημένων του φοιτητικού κινήματος. Παρότι πράγματι μέσα σε αυτά τα μπλοκ εκφράζεται πολλές φορές ένα πιο ετερόκλητο δυναμικό με γκρίζες ζώνες και εσωτερικές αντιφάσεις, οι κύριες τάσεις ευθυγραμμίζονται πλήρως ,στην πραγματικότητα, με την αστική, φιλελεύθερη ιδεολογία, την ατζέντα των κυβερνήσεων και την σύμπλευση με τις καθεστωτικές του παρατάξεις (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-Bloco). Πρόκειται για την αποκρυστάλλωση της αποθέωσης της ατομικής πρωτοβουλίας και επιχειρηματικότητας, της διάλυσης του συνδικαλισμού και των συλλόγων, των ιδιωτικών-αποστειρωμένων πανεπιστημίων για λίγους και εκλεκτούς.
Πιο συγκεκριμένα, μερικές ημέρες πριν κλείσουν οι σχολές λόγω της πανδημίας η πρώτη οργανωμένη προσπάθειά τους πραγματοποιήθηκε στον φοιτητικό σύλλογο μηχανολόγων του ΕΜΠ. Εκεί έγινε απόπειρα να παρακαμφθούν οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και να εισαχθεί σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, με τα προσωπικά δεδομένα των φοιτητών να αποκτώνται με άγνωστο (!) τρόπο για να αξιοποιηθούν μετέπειτα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, σε μια διαδικασία-τραγέλαφο, εκτός του φοιτητικού συλλόγου και των διαδικασιών του- και παρά τις αποφάσεις των Γενικών του Συνελεύσεων. Η προσπάθειά τους ήταν ανεπιτυχής, αφού ο σύλλογος με γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις μπλόκαρε την ηλεκτρονική ψηφοφορία και απομόνωσε τους πρωτεργάτες της. Πριν μερικές μέρες και με τις σχολές κλειστές λόγω της πανδημίας, αντίστοιχες «ανεξάρτητες» φωνές ξαναεμφανίστηκαν μετά από μήνες στον φοιτητικό σύλλογο ΑΣΟΕΕ, που μόλις πριν μερικές εβδομάδες προχωρούσε σε μαζικές γενικές συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις για την υπεράσπιση του ασύλου ενάντια στην αστυνομική – κρατική τρομοκρατία και καταστολή. Επρόκειτο για ενέργειες που στηρίχθηκαν από σύσσωμο το φοιτητικό-νεολαιίστικο κίνημα και που οδήγησαν σε πανελλαδικό ξεσηκωμό με κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Πραξικοπηματικά συγκεκριμένη ομάδα προχωρά σήμερα, Παρασκευή, σε ηλεκτρονική ψηφοφορία στην οποία καλεί τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ, με θεματολογία πλήρως αυθαίρετα και αντιδημοκρατικά ορισμένη, παραγνωρίζοντας τη θεσμική λειτουργία, την ιστορικότητα και τις αποφάσεις του συλλόγου.
Η προσπάθειά τους αυτή, η σιγή των Πρυτανικών Αρχών της ΑΣΟΕΕ καθώς και οι κατευθύνσεις της κυβέρνησης για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες δια νόμου και καθολικά, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και η προσπάθεια τερματισμού του δικαιώματος στη συγκέντρωση και τη διαδήλωση, αποτελούν έκφραση της ίδιας πολιτικής που θέλει το λαό και τη νεολαία υποταγμένους στις εκάστοτε κυβερνήσεις, τα αφεντικά και συνολικά την αστική τάξη. Θέλουν να καταστείλουν προληπτικά οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αντίδραση διότι γνωρίζουν καλά τη δύναμη που έχει το φοιτητικό – εργατικό – λαϊκό κίνημα στην προάσπιση των αναγκών του λαού και της νεολαίας.
Το πρώτο και το κυριότερο ζήτημα με την ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι ότι ένα τέτοιο μοντέλο παρά τις δάφνες «δημοκρατικότητας» που επικαλείται, επί της ουσίας ενισχύει την παθητική παρακολούθηση έναντι της ενεργητικής συμμετοχής. Οι διαδικασίες των συλλόγων δεν είναι απλά ένα γκάλοπ ή μια έκθεση ιδεών, αλλά η καρδιά του φοιτητικού κινήματος. Η άμεση δημοκρατία που μπορεί να υπάρχει στο επίπεδο ενός φοιτητικού συλλόγου -εκεί όπου φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να δράσουν και να κρίνουν την δράση του καθενός, που συγκεντρώνεται, συζητάει, ζυμώνεται και εν τέλει αποφασίζει, αντικαθίσταται από την αλλοτριωμένη μορφή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Από την ομορφιά και την ζωντάνια της συλλογικής αναζήτησης και διεκδίκησης δηλαδή, μεταβαίνουμε στην αποξενωμένη μορφή όπου ο κάθε ένας και η κάθε μια μοναχικά πίσω από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού του, «αποφασίζει» από τον καναπέ του για την ζωή του.
Παράλληλα, η ζωντανή πολιτική και ιδεολογική ζύμωση και αντιπαράθεση, η πολιτική «σύγκρουση», τα πεδία σύγκλισης ή ρήξης, η συνδιαμόρφωση προτάσεων και πλαισίων- η παραγωγή δηλαδή πολιτικής μέσα στους συλλόγους αντικαθίσταται από την οχύρωση πίσω από πλαστά δίπολα, και την πόλωση γύρω από περιοριστικές επιλογές, «ναι ή όχι». Βέβαια οι ίδιες οι συνελεύσεις του φοιτητικού κινήματος από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς, και ο πλούσιος διάλογος που αναπτύσσουν υπερβαίνουν κατά πολύ την φτωχή επιχειρηματολογία των κονδυλοφόρων της κυβέρνησης.
Πίσω από τα «μαθήματα δημοκρατίας» των κυβερνητικών φερέφωνων στα πανεπιστήμια και των συγγενών με αυτούς ιδεολογικών ρευμάτων, κρύβεται η βαθιά ριζωμένη έχθρα της αστικής τάξης στην Ελλάδα σχετικά με την «ανορθογραφία» του ελληνικού πανεπιστημίου. Μια ανορθογραφία που εξασφάλιζε – όχι χωρίς αντιφάσεις – την σχετικά μαζική είσοδο των παιδιών των λαϊκών οικογενειών στα πανεπιστήμια, την μέχρι πρότινος πρόσβαση σε αξιοπρεπή μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, αλλά και την ύπαρξη ενός μαζικού χώρου αμφισβήτησης, ριζοσπαστικοποίησης, πολιτικής και πολιτιστικής αναζήτησης όπως άλλωστε οφείλει να είναι κάθε πραγματικός εκπαιδευτικός χώρος. Αυτό ακριβώς είναι που θέλουν να καταργήσουν.
Δίχως κανέναν ηθικό ενδοιασμό μάλιστα, την ίδια στιγμή που λαός και νεολαία μαστίζονται από την πανδημία του κορονοϊού, που οφείλουμε όλοι να δώσουμε τη μάχη όχι απλά για την εξάλειψή του, αλλά και για ένα αξιοπρεπές, δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγεία που όλοι/ες θα έχουν πρόσβαση, πλάι στη μάχη που δίνουν οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το υγειονομικό προσωπικό. Τη στιγμή που οφείλουμε να σταθούμε πλάι στους εργαζόμενους που κινδυνεύουν καθημερινά για να μπορούν οι εργοδότες να βγάζουν υπερκέρδη στις πλάτες τους, χωρίς καν να παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα για την υγεία τους.
Προς «ανεξάρτητες» και μη φωνές, προς τους υπερασπιστές της κυβέρνησης και των πολιτικών της, δηλώνουμε το εξής. Δεν θα περάσει η διάλυση των κεκτημένων των αγώνων των φοιτητών, το φοιτητικό κίνημα θα δώσει μαζικά και δυναμικά τις απαντήσεις που πρέπει, θα μπλοκάρει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και όλες τις προσπάθειές τους για να διαλύσουν τους φοιτητικούς συλλόγους.
Η θέση του φοιτητικού κινήματος είναι σαφής: Είναι πλάι στη πληττόμενη πλειοψηφία, τον κόσμο της εργασίας, τους πρόσφυγες και μετανάστες, είναι πλάι στους ιατρούς του ΕΣΥ που δίνουν μάχη στη πρώτη γραμμή, «άοπλοι» σε ένα διαλυμένο σύστημα υγείας από τις πολιτικές των κυβερνήσεων που σιγοντάρουν τα αντιδραστικά μπλοκ μέσα στις σχολές μας. Και με αυτούς τους ανθρώπους εμείς με το που λήξει η καραντίνα θέλουμε και θα βρεθούμε στο δρόμο- όχι πίσω από τις οθόνες.
Η νεολαία στην πρώτη γραμμή πλάι στους εργαζόμενους και το λαό, για μόρφωση – δουλειά – ειρήνη – υγεία – δημοκρατικές ελευθερίες !