«Ο άνθρωπος ζει από τη φύση, δηλαδή η φύση είναι το σώμα του, και πρέπει να διατηρήσει ένα συνεχή διάλογο μαζί της, εάν θέλει να μην πεθάνει.»
-Καρλ Μαρξ

Κινητοποιήσεις και συγκρούσεις στην Τήνο και στα νησιά ενάντια στη λεηλασία της φύσης από τα αιολικά πάρκα, κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στις Σταγιάτες, μαζικές κινητοποιήσεις στις πόλεις ενάντια στο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, στις Σκουριές ο αγώνας ενάντια στις εξορύξεις συνεχίζεται. Την ίδια στιγμή ανοίγεται η συζήτηση για τους δημόσιους χώρους εντός αστικού ιστού και τους χώρους πρασίνου με την κρατική καταστολή να σηκώνει κεφάλι, η επένδυση στο Ελληνικό προχωράει ακάθεκτα ενώ ο Μπακογιάννης ανακοινώνει τον Μεγάλο Περίπατο, σχέδια αναπλάσεως και gentrification.

Σε παγκόσμια κλίμακα το ζήτημα του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος, της σχέσης του ανθρώπου με φύση, μπαίνει και πάλι στο προσκήνιο. Γιγαντιαίες πυρκαγιές σε Σιβηρία, Αμαζόνιο, Αυστραλία και Αφρική, και οι ολοένα και περισσότερες καταστροφές από πλημμύρες, τυφώνες κ.α., ή ακόμα και οι τραγωδίες στην χώρα μας, όπως στο Μάτι, στην Μάνδρα ή στην Χαλκιδική. Πλήθος δεδομένων από διαφορετικά πεδία επιστημονικής έρευνας, αποδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή και η οικολογική καταστροφή είναι εδώ και σταδιακά απειλούν τους όρους ύπαρξης μας στην Γη!

Απέναντι στον αστικό «περιβαλλοντισμό» και το παραμύθι της «πράσινης ανάπτυξης», τα οικολογικά κινήματα ανά τον κόσμο ριζοσπαστικοποιούνται, λαμβάνοντας ευρύτερα χαρακτηριστικά συνολικής αμφισβήτησης ενός συστήματος που φλερτάρει με το θάνατο και την οικολογική καταστροφή. Το περιβαλλοντικό ζήτημα -γίνεται πιο ξεκάθαρο από ποτέ- πως αποτελεί διακύβευμα της ταξικής πάλης. Τίποτα δεν είναι πιο ταξικό και συνδεδεμένο με τον πυρήνα των καπιταλιστικών σχέσεων από ότι η κλιματική κρίση. Η καπιταλιστική παραγωγή έχει την τάση να κατασπαταλά τους φυσικούς πόρους που δεν αποτελούν άμεσα κεφάλαιο (ατμόσφαιρα, κλίμα, θάλασσες, κλπ.), να λεηλατεί την φύση και παράλληλα να μετατρέπει το φυσικό, βιοτεχνολογικό, κοινωνικό χώρο και περιβάλλον σε εμπόρευμα.

Που αποσκοπεί λοιπόν το greenwashing της καπιταλιστικής «πράσινης ανάπτυξης» και μπορεί ο σύγχρονος καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής να αναστρέψει τα καταστροφικά φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής; Πως έρχεται ο νόμος Χατζηδάκη να εναρμονίσει την ελληνική νομοθεσία στις επιταγές ΕΕ και κεφαλαίου για την περαιτέρω εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και την καταλήστευση του φυσικού πλούτου; Τι ρόλο παίζει η τουριστικοποίηση στον εξευγενισμό των πόλεών μας, στους χώρους πρασίνου και σύμφωνα με ποιες ανάγκες δομείται το αστικό περιβάλλον; Ποιος ο ρόλος των νέων μηχανικών σε όλο αυτό, και κατά πόσο χωράει το γνωστικό τους αντικείμενο περιβαλλοντικές «ευαισθησίες»; Και τέλος, ποια τα όρια, οι δυσκολίες αλλά και οι δυνατότητες των κινημάτων που ξεσπούν; Απέναντι σε ένα σύστημα που γεννά την καταστροφή, μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς;

Χρειαζόμαστε μια νέα αρμονική βάση στη σχέση ανθρώπου-φύσης, το ξεπέρασμα του σημερινού ανταγωνιστικού της χαρακτήρα, που οφείλεται στον καταστροφικό, εκδικητικό και αλλοτριωτικό χαρακτήρα των εκμεταλλευτικών κοινωνιών.

Όλα αυτά και πολλά περισσότερα στην εκδήλωση- συζήτηση της νΚΑ, του τομέα των πολυτεχνικών σχολών, την Πέμπτη, 11 Ιούνη στις 19.30.

H εκδήλωση θα μεταδοθεί από την σελίδα της νΚΑ στο fb. Το event της εκδήλωσης.

Μείνετε συντονισμένοι/ες!

#CommunismFuture