Από το ΠΡΙΝ που κυκλοφορεί στα περίπτερα στις 22 και 23/1 (δείτε εδώ)
Στην πρώτη συνέντευξη μετά το 5ο συνέδριο της νΚΑ, ο Φοίβος Λιναρδάτος, μέλος του γραφείου του ΚΣ της οργάνωσης, δίνει το στίγμα μιας μάχιμης παρέμβασης. Από τα σχολεία και τις σχολές, μέχρι τους χώρους εργασίας και την πολύπλευρη καταπίεση, τη σεξιστική βία, η νΚΑ αναδεικνύει το κόκκινο νήμα της αντικαπιταλιστικής πάλης και της νέας κομμουνιστικής ελπίδας. Η πανδημία, σημειώνει, έθεσε ερωτήματα: Θα κοιτάμε «τον κομήτη να έρχεται κατά πάνω μας», ή θα δώσουμε μάχη για να μην βιώνουμε συχνά «κομήτες»;
Οι μαθητές και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση ως αναλώσιμοι εν μέσω πανδημίας, με το άνοιγμα των σχολείων χωρίς τα αναγκαία μέτρα. «Ανεμελιά» ή κτύπημα του δικαιώματος στην εκπαίδευση;
Το ό,τι η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα υγειονομικό μέτρο δεν είναι έκφραση γενικά αδιαφορίας. Συνδέεται με την επιλογή της να υποβαθμίσει τα σχολεία των εργατικών και λαϊκών, με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση, να τα αξιολογήσει και στη συνέχεια να στρέψει χιλιάδες μαθητές μακριά από τη γενική εκπαίδευση, προς την τεχνικο-επαγγελματική. Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και το νέο μηχανογραφικό οδηγεί περίπου το 30% της Γ’ λυκείου στο να μην προσπαθεί καν να περάσει σε κάποια σχολή. Σε συνδυασμό με την τράπεζα θεμάτων στις μικρότερες τάξεις διαμορφώνεται ένα ταξικό διαρκές εξεταστικό φίλτρο, έτσι ώστε λίγοι μαθητές θα μπορέσουν να προχωρήσουν.
Η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση στο φοιτητικό κίνημα, με αστυνομικές επεμβάσεις και την επαναφορά των ΟΠΠΙ. Κινήσεις επικοινωνιακές ή βαθύτερη επιλογή;
Έχει και τα δύο χαρακτηριστικά. Χρησιμοποιείται επικοινωνιακά για να μετατοπίσει την ατζέντα μακριά από τους θανάτους λόγω covid ή από τα πραγματικά προβλήματα των πανεπιστημίων, ενώ χαϊδεύει και τα αυτιά ενός ακροδεξιού εκλογικού ακροατηρίου της ΝΔ. Προφανώς όμως έχει και ουσία. Η ουσία είναι ότι για να προχωρήσει το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και οι «καθαρές» ή «βρόμικες» μπίζνες στα ιδρύματα, όπως αναδείχθηκε και με την πρόσφατη ιστορία της ΑΣΟΕΕ, πρέπει να κοπεί μαχαίρι κάθε δυνατότητα των φοιτητών να αντιστέκονται. Η παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια είναι casus belli για το φοιτητικό κίνημα.
Υπάρχουν νεολαιίστικες αντιδράσεις, φοιτητικές διαδηλώσεις, μαθητικές καταλήψεις, αλλά συγκροτούν όλα αυτά κίνημα; Πως βλέπει η νΚΑ την αναγκαία απάντηση;
Οι αγώνες στα σχολεία και τα πανεπιστήμια δείχνουν ότι οι μόνοι που μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα παρθούν μέτρα και δεν θα γυρίσουν στην εκπαιδευτική τραγωδία της τηλεκπαίδευσης, είναι οι μαθητές, οι φοιτητές, οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί. Χρειάζεται όμως ευρύτερος ξεσηκωμός για την συνολική υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, την ανατροπή της προτεραιότητας του κέρδους απέναντι στη ζωή, την υγεία και τη μόρφωση, πέρα από την εναλλαγή ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, η ακρίβεια στα βασικά αγαθά και ιδιαίτερα την ενέργεια, η εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, οι τραγικές πρωτιές της Ελλάδας στην ΕΕ όσον αφορά την ανεργία στους νέους και τη μικρότερη αύξηση του μισθού, δεν μπορεί να μην επιδέχεται απεργιακής απάντησης. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία σφυρίζει αδιάφορα, η αντιπολίτευση περισσότερο συμφωνεί παρά διαφωνεί με την κυβέρνηση, και αγωνιστικές δυνάμεις όπως το ΠΑΜΕ κατεβάζουν τον πήχη του αγώνα σε απογευματινά ραντεβού. Είναι αναγκαίο ένα πολιτικό κέντρο που θα συνενώσει όλες τις αντιστάσεις και θα δώσει κατεύθυνση ανατροπής.
Οι καταγγελίες για βιασμό και trafficking στη Θεσσαλονίκη από μεγαλόσχημους έρχονται να συναντήσουν την μαύρη λίστα των γυναικοκτονιών και της σεξιστικής βίας. Ποια είναι η συνολική εικόνα;
Η σήψη του καπιταλισμού εμφανίζεται με πολλούς τρόπους. Στοιχεία που προωθούνται σήμερα όπως η υποτίμηση και ο εξευτελισμός της ανθρώπινης υπόστασης και προσωπικότητας, η ανταγωνιστική λογική, η αίσθηση της ιδιοκτησίας ακόμα και ανθρώπινων ζωών, μπολιασμένες με πατριαρχικές αντιλήψεις, δημιουργούν αυτές τις εκφράσεις της σεξιστικής βίας. Αυτή τη φορά, αποδεικνύεται και η δύναμη που έχει η αστική τάξη, που ως «καλή κοινωνία», διαπράττει εγκλήματα εις βάρος γυναικών, όμως τα στόματα κλείνουν πιο εύκολα με απειλές, εξαγορές, χρηματοδοτήσεις των ΜΜΕ και «κοινωνικό έργο» για να κλείσουν και τα μάτια. Ευτυχώς οι φωνές πληθαίνουν και δεν κουκουλώνονται πια εύκολα τέτοια περιστατικά.
Στο πρόσφατο συνέδριό της η νΚΑ μίλησε για εργατική στροφή. Πως εκφράζεται αυτό σε μια περίοδο ακραίας εκμετάλλευσης ειδικά των νέων από την μια και δυνατών εργατικών αγώνων από την άλλη;
Η νΚΑ τα τελευταία χρόνια συνέβαλε καθοριστικά στην ίδρυση νέων σωματείων, στη δημιουργία, μαζικοποίηση, αλλά και εκλογική ενίσχυση εργατικών σχημάτων. Τώρα θέλουμε να κάνουμε μια αποφασιστική στροφή στις πιο νεαρές ηλικίες που πετιούνται έξω από την εκπαίδευση και θα βγουν στην αγορά εργασίας με τους χειρότερους όρους. Υπάρχει μια διεθνή τάση επιστροφής της νεολαίας στα σωματεία, ενώ ταυτόχρονα φάνηκε και εδώ (e-food, COSCO), ότι υπάρχει ένα μαζικό κύμα συμπαράστασης από την κοινωνία στους εργαζόμενους που αντιστέκονται· οι αγώνες μπορούν να πετυχαίνουν επιμέρους κατακτήσεις. Η νέα γενιά προσπαθεί να διεκδικήσει μια αξιοπρεπή ζωή, και εμείς με την παρέμβασή μας στα πιο ταξικά στρώματα και στους πιο κομβικούς κλάδους επιδιώκουμε να ανεβάσουμε την απαιτητικότητά της και να αναδείξουμε δρόμους συνολικής σύγκρουσης με το σύστημα.
Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, που έπληξε πιο έντονα τη νεολαία, επιβεβαιώνεται το σύνθημα του συνεδρίου σας: «Εμπόδιο στη ζωή ο καπιταλισμός». Πως θα επιβεβαιωθεί το «Επιστροφή στο μέλλον ο κομμουνισμός;»
Η πανδημία έφερε κάποια ερωτήματα μπροστά στα μάτια μας, δεν μπορούμε να τα προσπερνάμε. Θα κοιτάμε «τον κομήτη να έρχεται κατά πάνω μας», ή θα δώσουμε μάχη για να μην βιώνουμε συχνά «κομήτες»; Το κοινωνικό μοντέλο της ζωής μας θα γίνει πιο αντιδραστικό, όπως επιδιώκει το κεφάλαιο προετοιμάζοντας την επόμενη μέρα της πανδημίας, ή θα ανατραπεί συνολικά βάζοντας στο κέντρο τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη, τη συνεργασία, τη συμφιλίωση των λαών, την αρμονική σχέση με τη φύση. Η νΚΑ προσπαθεί μέσα από την πολιτικο-προγραμματική της εμβάθυνση, την εργατική-λαϊκή στροφή της να συμβάλει στην προσπάθεια για να πάρει σάρκα και οστά η τάση για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα.
Μιλάτε για μια νέα σελίδα στην παρέμβαση της νΚΑ. Τι εννοείτε;
Επιδιώκουμε να μαζικοποιηθεί πλατιά το κομμουνιστικό ρεύμα στη νεολαία. Θέλουμε να απευθυνθούμε θαρρετά στους νέους και τις νέες. Οργανώσου στη συλλογική πάλη για να αλλάξεις τη ζωή σου! Ταυτόχρονα επιδιώκουμε την επίδραση και τον μετασχηματισμό όλου του διάχυτου ρεύματος αντίστασης στη νεολαία σε μια αριστερή, αντικαπιταλιστική ενοποίηση, ώστε να χτίσουμε μαχητικό, ενωτικό κίνημα, αλλά και να συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.