Λίγους μήνες μετά τη δολοφονία της Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα, της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο και του Ζακ Κωστόπουλου στο κέντρο της Αθήνας, η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να αποφεύγει να κοιτάξει τον «κακό εαυτό» της στον καθρέφτη και να τον αντιμετωπίσει. Το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί στην Κομοτηνή (μετά από πολυάριθμες καταγγελίες στα social media) μια σειρά παρενοχλητικών συμπεριφορών τα βράδια, προς γυναίκες καθώς επιστρέφουν στα σπίτια τους. Με βάση τις διαρκώς αυξανόμενες καταγγελίες, οι συμπεριφορές αυτές στρέφονται κατά κύριο λόγο κατά νεαρών γυναικών (υπό τη μορφή λεκτικών επιθέσεων, προσβολών, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και μικρής έντασης σωματικές επιθέσεις), ενώ οι 2-3 άνδρες φερόμενοι ως δράστες, συνήθως ακολουθούν ως τα σπίτια τους κοπέλες που περπατούν μόνες τους.
Τα περιστατικά που αφορούν από το χυδαίο σχόλιο στο δρόμο ή την παρενόχληση φοιτητριών που επιστρέφουν στο σπίτι τους στην περίπτωσή μας, μέχρι τον ξυλοδαρμό γυναικών από τους συντρόφους τους, τον βιασμό ή/και τη γυναικοκτονία, μόνο «μεμονωμένα» και «ατυχή» δεν είναι. Είναι το άμεσο απότοκο των βαθιά ριζωμένων αντιδραστικών αντιλήψεων, που κανονικοποιούν το φόβο μιας γυναίκας να γυρίσει μόνη στο σπίτι της, λέγοντάς της μονίμως να προσέχει τον τρόπο ζωής της, νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την κακοποίηση, το βιασμό ή ακόμα και τη δολοφονία της, αν «με το ντύσιμό της προκαλεί».
Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε παρενοχλητικές συμπεριφορές. Δε θα ανεχτούμε αντιλήψεις που δικαιολογούν τις συμπεριφορές αυτές με κριτήριο τα ρούχα που φοράει μια γυναίκα και τον τρόπο ζωής. Δε θα επιτρέψουμε καμία να πέσει θύμα σεξιστικής επίθεσης, τη λεγόμενη «κουλτούρα του βιασμού».
Σε μια κοινωνία που γαλουχεί τα μέλη της με ιδεολογήματα όπως ότι η αρρενωπότητα συνάδει με την ανωτερότητα, ότι η γενναιότητα είναι αντρική υπόθεση, για αυτό «οι άντρες δεν κλαίνε» κι ότι οι γυναίκες είναι «το αδύναμο φύλο», θα εμφανίζονται ως φυσικά τα φαινόμενα σεξιστικής βίας. Η καπιταλιστική κοινωνία ως εκμεταλλευτικό σύστημα προωθεί τον ανταγωνισμό, τον ατομισμό, τη βία του δυνατού εις βάρος του αδύνατου, το «ο θάνατός σου η ζωή μου». Παράλληλα, το πλέγμα των πατριαρχικών σχέσεων οδηγεί σε αντιλήψεις κατωτερότητας του γυναικείου φύλου και πρακτικές έμφυλης καταπίεσης και βίας.
Για τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση η πάλη ενάντια σε κάθε μορφής διάκριση και καταπίεση, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας. Γι’ αυτό ήμασταν -και θα είμαστε- στην πρώτη γραμμή σε κάθε αγώνα ενάντια στο σύστημα που έχει για σύνθημα του την απροκάλυπτη εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, δυναμώνοντας τις φωνές των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων και συνολικά των καταπιεσμένων, για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και φόβο, χωρις ταξικές, έμφυλες ή φυλετικές διακρίσεις.
Καλούμε όλη την τοπική κοινωνία να πάρει θέση απέναντι στα περιστατικά αυτά. Κανένας και καμία να μη σιωπήσει απέναντι σε αυτές τις συμπεριφορές, αντίθετα να τις αντιμετωπίσει, τσακίζοντάς τες. Η σιωπή μας οδηγεί στη συντήρηση της έμφυλης καταπίεσης, που μετράει καθημερινά θύματα βιασμών, ψυχολογικής και σωματικής βίας, γυναικοκτονιών.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους/τις φοιτητές/ριες να οργανωθούν μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους και τις γειτονιές τους και να δώσουν αποφασιστική απάντηση στο σεξισμό και την κουλτούρα του βιασμού.
Για να μην ξαναϋπάρξει καμία που θα φοβάται να γυρίσει μόνη στο σπίτι της! Για να μην ξαναϋπάρξει κάποιος Ζακ, κάποια Ελένη, κάποια Αγγελική κάποιος Πετρίτ ή κάποιος εργάτης στη Ν. Φιλαδέλφεια, θύμα του φασισμού, του ρατσιμού, του σεξισμού και του κεφαλαίου!
Καλούμε στο αντισεξιστικό συντονιστικό Κομοτηνής, τη Δευτέρα 18/2,
στις 21:00, στο αμφιθέατρο Παλιάς Νομικής.
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
οργάνωση Θράκης