Καταγγέλλουμε τις συλλήψεις και διώξεις σε βάρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισραήλ και αντιπολεμικών αγωνιστών.
Κοινός αγώνας Παλαιστίνιων και Εβραίων για ειρήνη, δικαιοσύνη και λευτεριά.
Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καταγγέλλουν τις συλλήψεις κομμουνιστών και αντιπολεμικών διαδηλωτών την Πέμπτη 9/11 στο πλαίσιο της βίαιης καταστολής που επιβάλει το κράτος του Ισραήλ σε κάθε φωνή που καλεί σε ειρήνη και τερματισμό όχι μόνο της εισβολής στη Γάζα, αλλά και της κατοχής. Μεταξύ των συλληφθέντων είναι ο Μοχάμεντ Μπαράκε, στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ, πρώην βουλευτής και πρόεδρος της Ανώτατης Επιτροπής Παρακολούθησης των Ζητημάτων των Αράβων Πολιτών του Ισραήλ, ο οποίος κατευθύνονταν σε ειρηνική διαμαρτυρία στην πόλη Ναζαρέτ του Ισραήλ. Μαζί του συνελήφθησαν και άλλα 4 στελέχη του ΚΚΙ, μεταξύ των οποίων δύο πρώην βουλευτές της Κνέσετ. Την ίδια στιγμή αντιπολεμικοί διαδηλωτές εβραϊκής και αραβικής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ, συλλαμβάνονταν κατά δεκάδες σε Ιερουσαλήμ και Τελ Αβίβ, ενώ προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν ειρηνικές διαμαρτυρίες. Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας και απαγόρευσης συγκεντρώσεων, Εβραίοι και Άραβες πολίτες προσπαθούν να σπάσουν το τείχος της σιωπής ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Η εντολή απαγόρευσης των διαδηλώσεων επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, ποινικοποιώντας κάθε δράση αλληλεγγύης προς τη Γάζα και επιτρέποντας ακόμα και πυροβολισμούς με πραγματικά πυρά κατά άοπλων πολιτών και διαδηλώσεων.
Αυτό το πλέγμα τρομοκρατίας εντείνει το καθεστώς απαρτχάιντ που δεν αφορά μόνο τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, αλλά ακόμα και την κοινότητα των Αράβων Παλαιστινίων που έχουν την υπηκοότητα του ισραηλινού κράτους. Η κοινότητα αυτή απαριθμεί σχεδόν το 20% του συνολικού πληθυσμού του Ισραήλ και αποτελείται κυρίως από απόγονους των Παλαιστίνιων που παρέμειναν στη γη τους μετά το 1948 και τη Νάκμπα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι Παλαιστίνιοι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ζώντας μέχρι ΄σήμερα ως πρόσφυγες σε Δυτική Όχθη, Γάζα και γειτονικά κράτη. H αραβική κοινότητα μέσα στο Ισραήλ αντιμετωπίζει συνεχείς διακρίσεις με υποβαθμισμένες δημόσιες υπηρεσίες και άνιση κατανομή πόρων για την παιδεία, την υγεία, τη στέγη. Στις πόλεις που πλειοψηφούν υποφέρουν από την έλλειψη υποδομών, ενώ στις πόλεις με μεικτό πληθυσμό είναι παραγκωνισμένοι σε φτωχές και πυκνοκατοικημένες συνοικίες, ωθούμενοι στο περιθώριο υπό την πίεση του εβραϊκού εποικισμού και μέσα στα όρια του κράτους του Ισραήλ. Αυτές οι πολιτικές έγιναν ακόμα πιο επιθετικές με την ψήφιση το 2018 του νόμου περί “εβραϊκού έθνους-κράτους” που ορίζει πως “το Ισραήλ είναι η ιστορική πατρίδα του Εβραϊκού λαού και αυτός έχει το αποκλειστικό δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση σε αυτό”. Ο νόμος κατάργησε την αναγνώριση της αραβικής ως επίσημης γλώσσας, και προώθησε ανοιχτά διακρίσεις σε βάρος των Ισραηλινών Αράβων καθώς αναφέρει ως στόχο του κράτους “την ανάπτυξη των εβραϊκών οικισμών ως εθνική αξία” και άρα κάθε ενέργεια που “θα ενθαρρύνει και θα προωθήσει την εγκαθίδρυσή τους”. Το 2021, κατά την διάρκεια της προηγούμενης επέμβασης του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, αλλά κι εν μέσω συγκρούσεων στην Δυτική Όχθη, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες ο αγώνας των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα, βρήκε ενεργή υποστήριξη των αδελφών τους από τις παλαιστινιακές πόλεις του Ισραήλ. Έγιναν διαμαρτυρίες σε πόλεις με μεικτό πληθυσμό, όπως η Χάιφα, η Γιάφα, η Ακό και η Λοντ, όπου δυνάμεις του στρατού αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να επέμβουν για να καταστείλουν αυτό που χαρακτηρίστηκε ως “κίνδυνος εμφυλίου” μέσα στο Ισραήλ.
Η ύπαρξη μεικτών κομμουνιστικών και αριστερών οργανώσεων με μέλη Εβραίους και Άραβες φανερώνει ότι η δυνατότητα κοινής πάλης αλλά και συνύπαρξης είναι εφικτή, ενάντια στον εθνικισμό και την θρησκευτική μισαλλοδοξία.. Το ΚΚ Ισραήλ, οργανώσεις αρνητών στράτευσης, μικρότερες αριστερές κινηματικές οργανώσεις, αριστεροί δημοσιογράφοι και έντυπα, προσπαθούν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να ενισχύσουν το αντιπολεμικό/ αντικατοχικό κίνημα εντός του Ισραήλ. Συνολικά, αυτές οι δυνάμεις και φωνές, μαζί με τις αντίστοιχες αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αντίστασης αποτελούν φάρο ελπίδας και τη «μαγιά» για την ειρηνική, ισότιμη συνύπαρξη των δυο λαών, ανεξαρτήτως κρατικής μορφής και μελλοντικών συνόρων. Ο κοινός αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις αστικές τάξεις, η σύνδεση του απελευθερωτικού αγώνα με την ταξική πάλη είναι ο δρόμος που μπορούν να βαδίσουν Παλαιστίνιοι και Εβραίοι για να μπει τέλος στην κατοχή με στόχο την απελευθέρωση από κάθε εκμετάλλευση.
Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλούν σε άμεση απελευθέρωση των μελών του ΚΚ Ισραήλ και όλων των διαδηλωτών, καθώς και στην απελευθέρωση των κρατούμενων Παλαιστινίων που κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές, Να συνεχιστεί το κύμα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και κάθε γωνιά του πλανήτη προς τον παλαιστινιακό λαό για να μπει άμεσα τέλος στη γενοκτονία της Γάζας, για λευτεριά στην Παλαιστίνη.
English Version
STATEMENT BY NAR (NEW LEFT CURRENT /GREECE) and COMMUNIST LIBERATION YOUTH
We denounce the arrests and prosecutions against the Communist Party of Israel and anti-war activists.
NAR and Communist Liberation Youth denounce the arrests of communists and anti-war protesters on Thursday 9/11 as part of the violent repression by the State of Israel against any voice calling for peace and an end not only to the invasion of Gaza, but also to the occupation. Among those arrested was Mohammad Barakeh, a member of CPI, former MP and chairman of the High Follow-up Committee for Arab Citizens in Israel, who was on his way to a peaceful protest in the Israeli city of Nazareth. Along with him, four other CPI members were arrested, including two former Knesset members. At the same time, anti-war protesters, Jewish and Arabs in Israel were arrested by the dozens in Jerusalem and Tel Aviv while trying to hold peaceful protests. In a climate of terror and a ban on gatherings, Jewish and Arab citizens are trying to break the wall of silence against the genocide of the Palestinian people. The ban of protests was upheld by Israel’s Supreme Court, criminalising any action in solidarity with Gaza and even allowing live fire against unarmed civilians and demonstrations.
The prosecutions and bans intensifies the apartheid regime that affects not only the occupied West Bank, but even the Palestinian Arab community that has the citizenship of the Israeli state. This community accounts for almost 20% of the total population of Israel and is mainly made up of descendants of Palestinians who remained in their land after 1948 and the Nakba, when hundreds of thousands of Palestinians were forced to leave their homes, living to this day as refugees in the West Bank, Gaza and neighbouring states. The Arab community within Israel faces constant discrimination with degraded public services and unequal distribution of resources for education, health and housing. In their cities they suffer from a lack of infrastructure, while in mixed population cities they are marginalised in poor and densely populated neighbourhoods, pushed to the margins under the pressure of Jewish settlements within the borders of the State of Israel. These policies became even more aggressive after 2018 and the “Jewish Nation-State Law” which states that “Israel is the historic homeland of the Jewish people and they have the exclusive right to national self-determination in it”. The law abolished the recognition of Arabic as an official language, and openly promoted discrimination against Israeli Arabs as it states the state’s goal as “the development of Jewish settlements as a national value” and thus any action that “will encourage and promote their establishment”. In 2021, during the previous Israeli army intervention in Gaza, and also amidst clashes in the West Bank, for the first time in decades the Palestinian struggle in the occupied territories found active support from their brethren in Palestinian towns in Israel.There were protests in cities with mixed populations, such as Haifa, Jaffa, Ako and Lod, where the Israeli army was forced for the first time to intervene to quell what was described as a “risk of civil war” inside Israel.
The existence of mixed communist and leftist organisations with Jewish and Arab members shows that the possibility of a common struggle and coexistence is possible, against nationalism and religious intolerance. The Communist Party of Israel, smaller left-wing organisations, conscientious objector collectivities, left-wing journalists are trying to stand up and strengthen the anti-war/anti-occupation movement within Israel. These forces and voices, together with the leftist and communist forces of the Palestinian Resistance, are a beacon of hope for the peaceful, equal coexistence of the two peoples, regardless of the future form of the state and borders.
The common struggle against the imperialist forces and the bourgeoisie, the linking of the liberation struggle with the class struggle is the road that Palestinians and Jews can take to end the occupation in order to liberate themselves from all exploitation. In this direction, NAR and the Communist Liberation Youth call for the immediate release of the members of the Communist Party and all the demonstrators, as well as the release of the Palestinian prisoners held in Israeli prisons, To continue the wave of solidarity in Greece and in every corner of the planet towards the Palestinian people in order to put an immediate end to the genocide in Gaza. For peace, justice and freedom in Palestine!