Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πλαίσιο όπου οι ειδήσεις για βιασμούς, γυναικοκτονίες και κάθε μορφής έμφυλη βία είναι καθημερινότητα και μόλις λίγους μήνες μετά το βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη έχει το θράσος να φέρει σε διαβούλευση μια καταστροφική τροποποίηση του ορισμού του βιασμού, στο πλαίσιο της γενικότερης αυταρχικής τροποποίησης του Ποινικού Κώδικα. Η τροποποίηση δεν έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Μια σειρά από κράτη επιδιώκουν τον μεγαλύτερο έλεγχο στα γυναικεία σώματα, με στόχο την μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους. Μόλις ένας χρόνος πέρασε από την κατάπτυστη απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ για απελευθέρωση των απολύσεων των εγκύων γυναικών, παγκοσμίως η ακροδεξιά έχει ψηλά στην ατζέντα της την αντιπαράθεση με τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την βία εναντίων των γυναικών, ενώ τα προηγούμενα χρόνια μεγάλοι αγώνες ξέσπασαν ενάντια στην προσπάθεια απαγόρευσης των εκτρώσεων σε Πολωνία, Ιρλανδία, Αργεντινή, Βραζιλία. Η κυβέρνηση σε συνέχεια της επίθεσής της στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, φέρνει στη διαβούλευση μια τροποποίηση που πλήττει με το χειρότερο τρόπο ορισμένα από τα πιο βαλλόμενα κομμάτια της εργατικής τάξης.
Ήδη το ισχύων άρθρο του Ποινικό Κώδικα σύμφωνα με το οποίο ορίζεται ο βιασμός τοποθετούσε το θύμα στη θέση του θύτη και έπρεπε μέσα από μια επίπονη ιατρική, αστυνομική και δικαστική διαδικασία να αποδείξει ότι βιάστηκε, με την αστική δικαιοσύνη να αξιοποιεί το ανεπαρκές νομικό πλαίσιο προς όφελος του θύτη. Ως τώρα για να αποδειχθεί ο βιασμός απαιτούνταν χρήση σωματικής βίας ή απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου. Πλέον ο ορισμός του βιασμού περιορίζεται αποκλειστικά στον κίνδυνο της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας του θύματος, πράγμα που σημαίνει πως αν δεν έχει υπάρξει σωματική βία ακραίας μορφής ο βιασμός δεν υφίσταται!
Όμως ο βιασμός δε μπορεί να κλειστεί στα στενά όρια του εξαναγκασμού μέσω σωματικής βίας και απειλής της ζωής. Βιασμός είναι όταν το άτομο δεν είναι σε θέση να συναινέσει. Ο βιασμός γίνεται με την χρήση ουσιών που οδηγούν στην απώλεια αισθήσεων. Ο βιασμός γίνεται και μέσω ποικίλων εκβιασμών, όπως καταγγέλθηκε και στην περίπτωση της Ελένης Τοπαλούδη, βιασμός που συγκαλύφθηκε από την αστυνομία.
Συνεπώς, η μόνη τροποποίηση του ορισμού του βιασμού που μπορεί να καλύψει όλα τα παραπάνω είναι αποκλειστικά στη βάση της απουσίας συναίνεσης.
Ακόμη με τον νέο ορισμό και αυτή την αντίληψη για το βιασμό, ενισχύεται ακόμη περισσότερο η κουλτούρα του βιασμού που ενοχοποιεί το θύμα, για το πόσο ήπιε, τι φόρεσε, με ποιους βγήκε. Αν βιασμός συντελείται μόνο με την άσκηση ακραίας σωματικής βίας, τότε σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο το άτομο που καταγγέλλει το βιασμό του, μάλλον τα “ήθελε και τα πάθαινε”, δεν ήταν “αρκετά προσεκτικό” κλπ. Ήδη οι δίκες για βιασμούς αποτελούν ένα μαρτύριο για το θύμα, καθώς ξαναζεί το βιασμό του, μέσα από τον καταιγισμό ερωτήσεων για τη συμπεριφορά του και τον τρόπο ζωής του. Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο για μια γυναίκα να καταγγείλει βιασμό, καθώς το στίγμα και η διαδικασία απόδειξης του βιασμού θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη ατιμωρησία των δραστών. Και όλα αυτά τη στιγμή που μόνο μέσα σε ένα χρόνο 3.700.000 γυναίκες έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην ΕΕ, με την Ελλάδα να κατέχει την 3η θέση, όπου εκτιμάται ότι κάθε χρόνο σημειώνονται 4500 βιασμοί με μόλις 200 να καταγγέλονται. Παράλληλα, οι γυναίκες οι οποίες αμύνθηκαν απέναντι στην έμφυλη βία σε όλες τις περιπτώσεις πλην μίας καταδικάστηκαν, αφού δε τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, ως το μόνο μέσο για να μπορέσουν να επιβιώσουν σε μια τέτοια κατάσταση.
Με αυτό τον τρόπο, τα θύματα της έμφυλης βίας αφήνονται ακόμη περισσότερο μόνα, ενώ εκείνα που πλήττονται πρώτα είναι τα πιο φτωχά στρώματα, που δεν έχουν πρόσβαση στην πληροφόρηση, στα μέσα για να καταγγείλουν έναν βιασμό ή ένα περιστατικό έμφυλης βίας ενώ είναι και πιο ευάλωτα σε αυτές τις επιθέσεις και γιατί η συνεχής απειλή στα σώματά τους τα κάνει πιο ευάλωτα και εύκολα εκμεταλλεύσιμα για το κεφάλαιο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που προβάλει τον αταξικό δικαιωματισμό ως ένδειξη του δήθεν δημοκρατικού της προφίλ αποκάλυψε για μια ακόμη φορά το πραγματικό της πρόσωπο. Οχι μόνο δε δείχνει ούτε τον ελάχιστο σεβασμό απέναντι σε στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες, αλλά τροποποεί αρνητικά την υφιστάμενη κατάσταση. Νομοθετεί όπως και κάθε κυβέρνηση από ταξική και σεξιστική σκοπιά εναντίον των πιο πληττόμενων μερίδων της εργατικής τάξης.
Δε θα επιτρέψουμε να περάσει αυτή η σεξιστική και αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης! Μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους, τις γειτονιές μας θα ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Δε θα επιτρέψουμε καμία κυβέρνηση να ασκήσει έλεγχο στα σώματά μας και να βγάλει λάδι τους δράστες βιασμών!
Απαιτούμε:
– απαιτούμε την τροποποίηση του ορισμού του βιασμού αποκλειστικά στη βάση της απουσίας συναίνεσης.
– να δημιουργηθούν τώρα δημόσιες και δωρεάν δομές νομικής, ψυχολογικής και ιατρικής στήριξης σε άτομα που έχουν υποστεί έμφυλη βία.
– να λειτουργήσουν με κρατική χρηματοδότηση ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό.
– να αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία και το δικαίωμα στην αυτοάμυνα και σε περιπτώσεις έμφυλης βίας.
Απέναντι στις καθημερινές γυναικοκτονίες, τις παρενοχλήσεις, τους βιασμούς, και τον εργασιακό μεσαίωνα εμείς δε θα σταματήσουμε να υψώνουμε τις φωνές μας. Ενώνουμε τους αγώνες μας με κάθε γυναίκα που αγωνίζεται για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και έμφυλη καταπίεση. Παλεύουμε συνολικά για μια κοινωνία ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας.
Όλες/οι στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την τροποποίηση του ΠΚ 336 έξω από το Υπουργείο Δικαιοσύνης [Μεσογείων 95] την Τετάρτη 27/03 στις 18:30