Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση χαιρετίζουν τη μεγάλη νίκη του εξεγερμένου λαού στον Ισημερινό (Εκουαδόρ) που κατάφερε να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την συμφωνία της κυβέρνησης Μορένο με το ΔΝΤ.
Οι αυτόχθονες κοινότητες, οι εργάτες και οι φοιτητές του Ισημερινού εξεγέρθηκαν ενάντια στο πακέτο λιτότητας και νεοφιλελεύθερων μέτρων που υπέγραψε ο πρόεδρος για να εξασφαλίσει δανεισμό από το ΔΝΤ. Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες τι συνέπειες έχουν οι πολιτικές του ΔΝΤ. Τις νικηφόρες απαντήσεις τους τις έδωσαν με εξεγέρσεις! Στη Βενεζουέλα απάντησαν με το Καρακάζο το 1989 και στην Αργεντινή με το Αργεντινάζο το 2001. Στον ίδιο τον Ισημερινό το κίνημα των αυτοχθόνων ανέτρεψε τρεις προέδρους πριν από το 2007. Ήταν αυτές οι συγκλονιστικές εξεγέρσεις και η γενικότερη ανάταση του κινήματος σε μια σειρά χώρες που επέβαλλαν σε κυβερνήσεις της λεγόμενης «ροζ παλίρροιας», να πάρουν, φιλολαικά μέτρα όπως η μερική διαγραφή του χρέους και να αμφισβητήσουν, στον ένα ή τον άλλο βαθμό τη νεοφιλελεύθερη «ορθοδοξία» και τη κυριαρχία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Τα διαχειριστικά όρια αυτών των κυβερνήσεων οδήγησαν σε ανασυγκρότηση του συντηρητικού πολιτικού στρατοπέδου, που πέρασε σε μια σφοδρή αντιλαϊκή αντιδραστική επίθεση (από τον Μάκρι στην Αργεντινή μέχρι τον Μπολσονάρου στη Βραζιλία). Δεν είναι τυχαίο πως ο Μορένο εκλέχθηκε αρχικά ως συνεχιστής του προηγούμενου κεντροαριστερού προέδρου Κορέα, βγαίνοντας από τον ίδιο εκλογικό συνασπισμό.
Και ενώ το ρολόι έμοιαζε να γυρνάει αντίστροφα, η εξέγερση και η πρώτη νίκη του λαού στον Ισημερινό έρχεται για να θυμίσει ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος και ο λαός μπορεί να πετυχαίνει νίκες απέναντι στους δυνάστες του.
Ο πρόεδρος Μορένο προσπάθησε να καταστείλει την λαϊκή εξέγερση με τρομερή καταστολή, στρατιωτικό νόμο, απαγόρευση κυκλοφορίας, δολοφονίες. Είναι ο ίδιος πρόεδρος που παρέδωσε τον Ασάνζ στις ΗΠΑ και συμφώνησε για δημιουργία στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στη χώρα του. Η συμφωνία με το ΔΝΤ, ο υπερδιπλασιασμός της τιμής του πετρελαίου, η ανατίμηση της βενζίνης κατά 60-75%, οι ιδιωτικοποιήσεις και η ελαστικοποίηση της εργασίας βρήκαν απέναντι τους ενωμένους μικροκαλλιεργητές, εργαζόμενους και σπουδαστές στο Κίτο και άλλες πόλεις της χώρας. Οι διαδηλωτές, οργανωμένοι και αποφασισμένοι, κατέλαβαν τους δρόμους και στη συνέχεια τη βουλή και το υπουργείο Οικονομικών και πρακτικά πήραν υπό τον έλεγχο τους την πρωτεύουσα της χώρας για 12 μέρες, αναγκάζοντας τον πρόεδρο να καταφύγει σε παραλιακή πόλη. Η απειλή για επέμβαση του στρατού στο Κίτο είχε αντίθετο αποτέλεσμα καθώς μαζικοποίησε και ριζοσπαστικοποίησε ακόμα περισσότερο τα οδοφράγματα των διαδηλωτών, ενώ εμφανίστηκαν ρωγμές στις τάξεις του στρατού που διατάχθηκε να σφαγιάσει τον λαό.
Ο φυγαδευμένος πρόεδρος αναγκάστηκε να προσέλθει σε διάλογο και τελικά να ανακοινώσει την ανάκληση των μέτρων της συμφωνίας με το ΔΝΤ. Είναι μια νίκη που έρχεται σε μια εποχή που η επέλαση της βαρβαρότητας έμοιαζε απρόσκοπτη και το δόγμα «δεν υπάρχει εναλλακτική» ανίκητο. Κάθε νίκη φυσικά είναι μετέωρη και μερική, ωστόσο η ανατροπή πολιτικών του ΔΝΤ μπορεί να γίνει το έναυσμα για μια νέα εποχή εξεγέρσεων, ανατρεπτικής αντικαπιταλιστικής εργατικής πάλης και κομμουνιστικής οργάνωσης και προγραμματικής συγκρότησης.
Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση απευθύνουν μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό του Ισημερινού. Η νίκη τους ξανάδωσε μήνυμα αξιοπρέπειας και ελπίδας. Οι λαοί μπορούν να νικούν!
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση – νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση,
15/10/2019