11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στην Ευρώπη δυναμώνουν οι εικόνες με τα χρώματα του εθνικισμού, του ρατσισμού, της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού.
Η διαρκής επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες με σκοπό την αύξηση των κερδών και τη βελτίωση της θέσης των Ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών στο διεθνή ανταγωνισμό, έχει δημιουργήσει θυμό και απόγνωση σε ευρύτατα μη-προνομιούχα τμήματα των κοινωνιών.
Στο περιβάλλον της ολοκληρωτικής συνθηκολόγησης της «ευρωπαϊκής Αριστεράς», την ακόμα πιο δεξιά μετατόπιση παραδοσιακών ρεφορμιστικών δυνάμεων και ανεπάρκειες δυνάμεων της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς στην αντιπαράθεσή τους με τους πυλώνες του αστικού συστήματος (ΕΕ, ΝΑΤΟ, κεφάλαιο), δημιουργείται έδαφος ώστε η ψευδεπίγραφη «ριζοσπαστικότητα» του ακροδεξιού χώρου να εκφράσει φτωχά ή/και υποβαθμισμένα τμήματα της κοινωνίας.
Την ίδια στιγμή, η προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να οξύνουν τα εθνικιστικά μίση και τον ρατσισμό ώστε να στραφεί η οργή του λαού προς ανώδυνα μονοπάτια (τα γειτονικά κράτη, τον «ρωσικό μπαμπούλα» ή τους «ισλαμιστές λαθροεισβολείς») δημιουργεί το υπόστρωμα πάνω στο οποίο ανθίζει κάθε φασίζουσα πρόταση.
Ειδικότερα, η διαρκής επίκληση της ανάγκης αύξησης των εξοπλισμών και της δημιουργίας πολεμικής ψυχολογίας στις μάζες μετατοπίζει τη συζήτηση στην πάταξη του εξωτερικού εχθρού. Τα ευρωπαϊκά κράτη – ανάμεσά τους και το ελληνικό φυσικά – σκοτώνουν καθημερινά ανθρώπους στη Μεσόγειο με τα push-backs, φυλακίζουν πρόσφυγες και μετανάστες σε κλειστά στρατόπεδα, στέλνουν οπλισμό και πρώτες ύλες στην Ουκρανία και το Ισραήλ…
Δεν είναι τυχαίο που στο αντιδραστικό πλαίσιο που δημιουργεί ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός ξεπηδούν η Μελόνι στην Ιταλία, η Λεπέν στη Γαλλία, το AfD στη Γερμανία. Η σύγχρονη φασίζουσα ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της – δεν αποτελεί εναλλακτική απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, αλλά πρόταση ανώδυνης για το κεφάλαιο και την ολιγαρχία διαχείρισης της κρίσης και εναλλακτική στρατηγική για τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Παρά την πολιτική αυτοτέλειά της, που δεν πρέπει να υποτιμάται, η ενίσχυση ή ακόμα και η άνοδος της ακροδεξιάς στην κυβερνητική εξουσία συνοδεύεται με προσαρμογή στο Ευρω-ΝΑΤΟϊκό κεκτημένο (Ιταλία) και τους κεντρικούς στόχους του κεφαλαίου (π.χ. πλήρης αποδοχή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης από το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία).
Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι παραδοσιακές αστικές δυνάμεις που στρέφονται προς τον ολοκληρωτισμό και από εκεί στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον φασισμό και όχι κάποια «άκρα». Ως εκ τούτου, οι φασίζουσες δυνάμεις δεν αντιμετωπίζονται με συμμαχίες με τον αστικό κόσμο και τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Μακρόν, Γερμανών «Σοσιαλδημοκρατών» κ.ο.κ
Στην Ελλάδα, 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παραμείνει η ηγεσία της ΧΑ στη φυλακή και δεν θα επιτρέψουμε σε νέα τάγματα εφόδου να επικρατήσουν στις γειτονιές μας. Θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε σταθερά, με όλους τους τρόπους, ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό όπου βρισκόμαστε: στις γειτονιές μας, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους εργασίας μας. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να τιμήσουμε σήμερα τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, που αντιμετώπισε γενναία ένα ολόκληρο τάγμα εφόδου της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και ξεγύμνωσε την εγκληματική της φύση μπροστά στην ελληνική κοινωνία, είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και να στοχεύσουμε στην καρδιά του συστήματος, στην καρδιά του καπιταλισμού.
Η σοσιαλιστική, κομμουνιστική εναλλακτική ως αγώνας για άμεσες κατακτήσεις στο σήμερα και ως προοπτική για το μέλλον είναι ο μόνος δρόμος για να νικήσουμε οριστικά το τέρας του φασισμού.
Όλοι-ες στην αντιφασιστική συγκέντρωση-διαδήλωση, Τετάρτη 18/9 στις 5.30 μ.μ. στο μνημείο Παύλου Φύσσα-Κερατσίνι και στις πολύμορφες εκδηλώσεις του αντιφασιστικού Σεπτέμβρη!
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Σεπτέμβριος 2024