Καμία άλλη γυναικοκτονία. Να τελειώνουμε με την έμφυλη βία που οπλίζει το χέρι των δολοφόνων.
Σήμερα 21/02 μας γνωστοποιήθηκε, αυτή την φορά στην πόλη των Ιωαννίνων, άλλη μια γυναικοκτονία η οποία προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο που έχει σχηματιστεί στη χώρα μας, τους τελευταίους μήνες. Θύμα αυτή τη φορά είναι μία 79χρονη. Ο 69χρονος γυναικοκτόνος, σε πρώτη φάση της κατάθεσης του, ισχυριζόταν πως «έπεσε κάτω και χτύπησε», ενώ αργότερα ομολόγησε πως «καυγάδιζαν, την χτύπησε, δεν είχε σκοπό να την σκοτώσει» και ενίοτε πως είναι «ένας δύσκολος άνθρωπος». Δεν σκοτώνει κανείς την γυναίκα του επειδή είναι ‘’δύσκολος άνθρωπος’’, ούτε γιατί ‘’καυγάδιζαν’’, είναι γυναικοκτονία, ο δράστης ήταν κάποιος που είχε τα κλειδιά του σπιτιού της.
Είναι κι αυτός άραγε μία περίπτωση ενός συζύγου που μπορεί να σκοτώνει τη γυναίκα του αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι κακός πατέρας σύμφωνα με τις δηλώσεις του Λοβέρδου στη βουλή; Η γυναικοκτονία στα Ιωάννινα δεν είναι μία μεμονωμένη περίσταση και ο γυναικοκτόνος δεν ήταν ένα ‘’αλλόκοτο τέρας’’. Η 69χρονη, στο όνομα Σουζάν, είναι άλλο ένα θύμα των πατριαρχικών σχέσεων, αντιλήψεων και πρακτικών και της έμφυλης βίας που αναπαράγονται ολοένα και περισσότερο στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία, μαζί με την Ελένη Τοπαλούδη, την Γαρυφαλλιά, την Κάρολαιν, τον Ζακ Κωστόπουλο, την Αγγελική Πέτρου και δεκάδες άλλα θύματα που δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους. Σχέσεις, αντιλήψεις και πρακτικές οι οποίες ενισχύονται από το κράτος, την εκκλησία και το σύνολο της αστικής εξουσίας, εξαπολύοντας μια μνημειώδη επίθεση ενάντια σε γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και προσπαθώντας να επαναφέρουν τις «παραδοσιακές αξίες» για την «αγία ελληνική οικογένεια» και το ρόλο της γυναίκας ως αναπαραγωγική μηχανή.
Τα τελευταία νομοσχέδια έρχονται να ενισχύσουν τις έμφυλες ανισότητες, τις διακρίσεις και τις εξουσιαστικές σχέσεις. Πόσο εύκολα θα μπορεί να ξεφύγει μια γυναίκα ή ένα ΛΟΑΤΚΙΑ άτομο από ένα κακοποιητικό περιβάλλον όταν είναι οικονομικά εξαρτημένο λόγω του εργασιακού μεσαίωνα που μας επιβάλλεται με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη; Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα να αντιμετωπίσει την κακοποίηση και την έμφυλη βία της εργοδοσίας μπροστά στο φόβο της εκδικητικής απόλυσης και ανεργίας; Πόσο εύκολα θα φύγει μια γυναίκα από έναν κακοποιητικό γάμο όταν ο σύζυγος θα την απειλεί με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια του Τσιάρα; Πόσες νέες γυναίκες θα εγκλωβιστούν σε κακοποιητικούς γάμους γιατί οι αμβλώσεις θα θεωρούνται εθνική προδοσία στην «υπογεννητικότητα»; Πόσες θα βγουν να μιλήσουν και να ζητήσουν βοήθεια σε ένα περιβάλλον που στοχοποιεί τα θύματα, βρίσκει ελαφρυντικά στο «πάθος» των θυτών και δεν προσφέρει καμία πρακτική βοήθεια με αρκετούς, δημόσιους και ασφαλείς ξενώνες φιλοξενίας;
Η μάχη για να βάλουμε τέλος στις γυναικοκτονίες και σε όλα αυτά που οπλίζουν το χέρι των δολοφόνων οφείλει να είναι πολυεπίπεδη και συνολική. Η απάντηση απέναντι στις καθημερινές γυναικοκτονίες, την εντεινόμενη έμφυλη βία, τις διακρίσεις, το διάχυτο σεξισμό, δίνεται στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές, στον αγώνα για τη συνολική κοινωνική χειραφέτηση και την άρση κάθε καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Όλοι/ες στη Συγκέντρωση – Πορεία, την Τρίτη 22/2, 18:00 στην Περιφέρεια.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση – νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση,
Οργανώσεις Ιωαννίνων, 21/02/2022