Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Μια πολιτική δολοφονία, επιλεγμένη από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, που τα ΜΜΕ προσπάθησαν λυσσαλέα να αποκρύψουν και που βέβαια δεν ήταν η μόνη. Υπήρξαν και άλλες δολοφονίες, όπως του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν όταν πήγαινε στη δουλειά του, αλλά και δολοφονικές επιθέσεις όπως στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, στους Αιγύπτιους ψαράδες, σε μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ+, μαθητές, φοιτητές, αντιφασίστες, κ.α.
Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής για αρκετές δεκαετίες προσπαθούσαν να εμπεδώσουν ένα κλίμα τρομοκράτησης στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους όπως οι χώροι εργασίας, οι γειτονιές, τα πανεπιστήμια. Το 1998 είχαν επιτεθεί δολοφονικά στον αγωνιστή Δημήτρη Κουσουρή και δύο συντρόφους του.
Ήταν όμως η πρωτοφανέρωτη κρίση που πέρναγε εκείνη την περίοδο το αστικό πολιτικό σύστημα μετά την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και η ανάγκη από την αστική τάξη να αντιμετωπιστεί το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα που αναπτυσσόταν και ριζοσπαστικοποιούνταν, που ξαναενεργοποίησε την ακροδεξιά και τις φασιστικές συμμορίες καλώντας σε εμφύλιο των φτωχών, στοχοποιώντας όποιον αγωνίζεται.
Η απόφαση καταδίκης της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης αποτέλεσε μια μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος! Ο πιο οργανωμένος φασιστικός χώρος της Ελλάδας, ο οποίος επιχειρούσε να ελέγξει τον «δρόμο» και τις γειτονιές και να κτυπήσει απευθείας το εργατικό κίνημα και την Αριστερά, κτυπήθηκε καίρια, με τους άλλοτε «σπουδαίους» ηγέτες του να ξευτιλίζονται, άλλοι ζητώντας πολιτική μετάνοια κι άλλοι κάνοντας τους ανήξερους.
Η δολοφονία του Παύλου υπήρξε το ορόσημο για το αντιφασιστικό κίνημα που αναπτύχθηκε ταχύτατα αναγκάζοντας την τότε κυβέρνηση να στείλει στα δικαστήρια την υπόθεση της δολοφονίας, καθώς και τις άλλες υποθέσεις των επιθέσεων των ταγμάτων της Χρυσής Αυγής, τις οποίες μέχρι τότε κυβέρνηση και κράτος συγκάλυπταν.
Το φαινόμενο του φασισμού δεν συνιστά ελληνική πρωτοτυπία. Έχει λάβει γενικευμένα χαρακτηριστικά σε μία σειρά από χώρες όπως η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Σουηδία και άλλες. Η Ευρώπη-Φρούριο είναι εκείνη η οποία δείχνει πρώτα από όλα στους/ις μετανάστ(ρι)ες το πιο φρικαλέο της πρόσωπο χτυπώντας τους και σκοτώνοντας τους στα σύνορα, ωθώντας τους στο κοινωνικό περιθώριο σε camps – στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την ίδια στιγμή εμπλέκει τους λαούς ολοένα και βαθύτερα στον πόλεμο στην Ουκρανία με αποστολή πολεμικού εξοπλισμού αλλά και έμψυχου δυναμικού. Αντίστοιχα η Ελλάδα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εφαρμογή της ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ. Επαναπροωθήσεις, ναυάγια με εκατοντάδες νεκρούς (όπως είδαμε στην Πύλο), hot-spot σε ρόλο φυλακών για τους πρόσφυγες, ρατσιστικός κοινωνικός αυτοματισμός διά στόματος υπουργών κατηγορώντας τους μετανάστες ότι βάζουν τις φωτιές στον Έβρο οπλίζοντας το χέρι των εκάστοτε «τιμωρών». Ταυτόχρονα δυσβάσταχτοι εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων σε οπλικά συστήματα για την «προστασία» από την Τουρκία και τη συμμετοχή στις ΝΑΤΟϊκές αποστολές, όξυνση της καταστολής απέναντι στην αριστερά και το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα.
Βλέπουμε πως το αστικό πολιτικό σύστημα καλύπτει ολοένα και περισσότερο το κενό στα δεξιά του. Ζητήματα που άλλοτε θα φάνταζαν ως ακροδεξιές κορώνες έχουν γίνει επίσημη κρατική πολιτική. Δημιουργείται έτσι το πρόσφορο έδαφος ώστε οι ακροδεξιές συμμορίες να στάξουν το δηλητήριο τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές μπήκαν στη βουλή τρία ακροδεξιά κόμματα, με το κόμμα «Σπαρτιάτες» να αποτελεί τη βιτρίνα του καταδικασμένου και φυλακισμένου Κασιδιάρη, ενώ φαίνεται ότι του δίνουν και πράσινο φως για να κατέβει ως υποψήφιος δήμαρχος στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο ότι προβάλλονται ξανά από πολλά ΜΜΕ σαν «προστάτες».
Δεν έχουμε τελειώσει με τον φασισμό. Και δεν θα τελειώσουμε όσο το σύστημα τον εκτρέφει. Χρειάζεται ο αντιφασιστικός αγώνας να συνδεθεί με τη αντικαπιταλιστική πάλη. Να τσακίσουμε το σύστημα που τον γεννά, να προτάξουμε τον αγώνα και την αλληλεγγύη απέναντι στα προβλήματα μας και όχι τον ρατσισμό, τον ανταγωνισμό και την απανθρωπιά! Να αγωνιστούμε για την ανατροπή της ρατσιστικής, φιλοπόλεμης και δολοφονικής πολιτικής ΕΕ-ελληνικού κράτους που εξυπηρετεί το κεφάλαιο, καταπολεμώντας τον ακροδεξιό ανορθολογισμό που συγκαλύπτει τις ευθύνες των ισχυρών! Να μην αφήσουμε στις φασιστικές συμμορίες να βρουν χώρο σε καμία γειτονιά, σε κανένα χώρο δουλειάς, σε κανένα σχολείο ή σχολή, σε καμία κερκίδα, ποτέ και πουθενά! Να παλέψουμε για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς διαχωρισμούς φύλου, φυλής και χρώματος, που οι λαοί αδελφωμένοι θα υπερασπίζονται το ταξικό τους συμφέρον και όχι τους τεχνητούς ανταγωνισμούς!
Με ένα σύγχρονο εργατικό, αντικαπιταλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα μπορούμε να στείλουμε το φασισμό στα αζήτητα της ιστορίας!
Λευτεριά στον λαό, θάνατος στο φασισμό!
Όλοι στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο τη Δευτέρα 18 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ. στο μνημείο Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι (οδός Παύλου Φύσσα) και την πορεία στο μπλόκο της Κοκκινιάς.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Σεπτέμβριος 2023