Νέο νόμο λαιμητόμο για τη νεολαία φαίνεται πως ετοιμάζει το Υπουργείο Παιδείας, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής». Το επικείμενο νομοσχέδιο φαίνεται ότι προβλέπει μεταξύ άλλων:

• την επαναφορά των ΤΕΙ, αυτή την φορά ως Τμημάτων Εφαρμοσμένων Επιστημών (ΤΕΕ)
• αλλαγές στα προγράμματα σπουδών
• αποσύνδεση των πτυχίων με τα επαγγελματικά δικαιώματα
• επανασύσταση των Συμβουλίων Ιδρύματος και νέο τρόπο εκλογής διδασκόντων

Δεν είναι τυχαίο ότι οι εν λόγω μεταρρυθμίσεις είναι σε πλήρη εναρμόνιση με το Σχέδιο Δράσης για το Πανεπιστήμιο του 2030, που έχει συντάξει μια επιτροπή καθηγητών ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων και τεχνοκρατών, για λογαριασμό του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Η εφαρμοζόμενη πολιτική πλέον ούτε για τα προσχήματα δεν βγαίνει από τα γραφεία του Υπουργείου, αλλά οι κομπάρσοι της εκτελεστικής εξουσίας υλοποιούν κατά γράμμα τις οδηγίες των τεχνοκρατικών think tanks, του ΣΕΒ, των μεγαλοεπιχειρήσεων και της αγοράς.

Βαφτίζουν «καινοτόμο» το παλιό – βαθαίνουν τη σχέση με τις επιχειρήσεις
και τα ιδιωτικά συμφέροντα

Πρόκειται για ακόμα μια «καινοτόμα» αναδιάρθρωση, που δεν έχει τίποτα το καινούργιο, αφού είναι ένα ακόμα αναμάσημα της ίδιας συνταγής των κατευθυντήριων οδηγιών ΕΕ – ΟΟΣΑ – Μπολόνια με φρεσκαρισμένο περιτύλιγμα. Οι προαναφερθείσες αλλαγές αφορούν τόσο την οικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων και την πρόσδεσή τους με την αγορά όσο και τη χαριστική βολή στην εργασιακή προοπτική της νέας γενιάς.

Όσον αφορά το πρώτο, επιχειρείται η επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος, που είχαν πρωτοεισαχθεί με τον νόμο Διαμαντοπούλου, και αναδιαμορφώνουν την διοικητική λειτουργία των πανεπιστημίων με όρους  management, εισάγουν ευθέως στη διοίκηση των πανεπιστημίων εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες, επιχειρήσεις, παράγοντες της τοπικής οικονομίας και βιομηχανίας, αφαιρούν από τις συγκλήτους τον αποφασιστικό τους ρόλο, αφήνοντας τους μόνο «ακαδημαϊκές αρμοδιότητες» για την ομαλότερη υλοποίηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Στο Σχέδιο Δράσης αναφέρεται η αναγκαιότητα για «ανεξαρτησία της διοίκησης των ιδρυμάτων από την πελατειακή ροπή, την κομματική εξάρτηση και την τάση λογοδοσίας στα μέλη ΔΕΠ ή τις κομματικές νεολαίες (!)», και άρα η αναγκαιότητα εκλογής πρύτανη από τα Συμβούλια Ιδρύματος, ενώ, αντίστοιχα και η πρόσληψη των διδασκόντων θα γίνεται από εξωπανεπιστημιακή επιτροπή, για την πρόληψη τάχα των ρουσφετιών. Ξεδιπλώνεται μια πάγια τακτική του «επιτελικού» κράτος για την πάταξη της διαφθοράς: μια δήθεν λύση σε ένα υπάρχον πρόβλημα, που όμως αυταπόδεικτα θα το εντείνει και θα το περιπλέξει περαιτέρω. Πίσω από τις φανφάρες για ανεξαρτησία από πελατειακές σχέσεις, κόμματα και κομματικές νεολαίες, κρύβεται η πλήρης εξάρτηση από τις ανάγκες της αγοράς που θέλουν το πανεπιστήμιο μαγαζί, και η απόπειρα να τελειώνουν μια και καλή με το φοιτητικό κίνημα που πάγια τους χαλάει τη γιορτή και γίνεται σφήνα στα σχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης. Αν θέλουν να βρουν κομματικές νεολαίες με πελατειακά ρουσφέτια με το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο, ας ψάξουν στα γραφεία της ΔΑΠ/ ΟΝΝΕΔ και της ΠΑΣΠ, και στους κολλητούς αρχικαθηγητάδες της κυβέρνησης!

Το Σχέδιο δράσης, τονίζει, επιπλέον την αξιολόγηση ως βασικό πυλώνα για την αναδιοργάνωση του πανεπιστημίου. Με ψηφισμένο νόμο της κυβέρνησης, η αξιολόγηση συνδέεται από το 2022 με την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, οδηγώντας περιφερειακά ιδρύματα σε συγχωνεύσεις και λουκέτα, στροφή στις εφαρμοσμένες επιστήμες και την έρευνα, προμοτάρισμα των γνωστικών αντικειμένων που είναι επικερδή για τις ανάγκες του κεφαλαίου ανά πάσα στιγμή. Σκιαγραφεί, επίσης, αλλαγή στον τρόπο εκλογής μελών ΔΕΠ, προτείνοντας την πρόσληψη διδακτικού προσωπικού μερικής απασχόλησης (!) για φυσική ή και εξ αποστάσεως (!) διδασκαλία, αλλά και καθηγητές «αριστείας» – μετεγγραφές από πανεπιστήμια του εξωτερικού, με καλύτερες συνθήκες εργασίας, υπό την ευφάνταστη ταμπέλα του brain gain, αφήνοντας ανοιχτό το παραθυράκι για εκπαιδευτικό προσωπικό που θα κάνει λάντζα για ψίχουλα, όσο η επιφανής μεγαλοκαθηγητική ελίτ θα χαίρει εξωφρενικών μισθών και προνομίων. Προτείνει την πρόσληψη ερευνητικού προσωπικού απευθείας από επιχειρήσεις για έρευνα, με ιδιωτική ή δημόσια χρηματοδότηση, για την περαιτέρω υπαγωγή της έρευνας που διεξάγεται στο πανεπιστήμιο στις ανάγκες του κεφαλαίου. Όσο εντείνεται η υποχρηματοδότηση της παιδείας, τόσο θα διευρύνονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις για φτιασίδωμα των χιλιάδων κενών, και το πανεπιστήμιο θα μετατρέπεται σε μαγαζί που η εκπαιδευτική διαδικασία συνεχώς θα υποβαθμίζεται, ενώ τα ερευνητικά που παράγουν άμεσα κέρδος θα πριμοδοτούνται.

Τεμαχίζουν τη γνώση – σπρώχνουν τη νεολαία στην κατάρτιση και την ελαστική εργασία

Όσον αφορά την εργασιακή προοπτική της νεολαίας, η απάντηση που δίνει η κυβέρνηση είναι μία: επισφάλεια, μισθοί πείνας, εργασιακή περιπλάνηση, η μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι ένα όνειρο απατηλό. Το πεδίο διαμορφώνεται τόσο από τους εργασιακούς νόμους που καταργούν κάθε εναπομείναν εργασιακό δικαίωμα και γκρεμίζουν κατακτήσεις αιώνων του εργατικού κινήματος (απεργία, 8ωρο, ΣΣΕ κλπ), όσο και από τις αλλαγές στην εκπαίδευση και το τσάκισμα των εργασιακών/ επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων. Η επαναφορά των ΤΕΙ ενισχύει τον κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων και την παραγωγή αποφοίτων πολλαπλών ταχυτήτων, με πρόσχημα την καραμέλα της «αριστείας». Σε συνδυασμό με τον εξεταστικό μινώταυρο των διαρκών πανελληνίων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να πετάξει έξω από την Ανώτατη Εκπαίδευση δεκαδες χιλιάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, να συρρικνώσει την Ανώτατη Εκπαίδευση κλείνοντας και συγχωνευοντας τμήματα, να κατακερματίσει και να υποβαθμίσει την γνώση και τα επαγγελματικά δικαιώματα επανιδρύοντας της ΤΕΙ ως ΤΕΕ, να υποχρεώσει τα παιδιά που δεν θα περάσουν να καταφύγουν στην ιδιωτική κυρίως τεχνικη΄επαγγελματικη΄εκπαιδευση.  Αντί να βαδίσει η Ανώτατη Εκπαίδευση στον δρόμο της ολόπλευρης ενίσχυσης των πρώην ΑΤΕΙ με επιστημονικό προσωπικό και υποδομές, γυρνάει πίσω στα ΤΕΕ, όπου θα παρέχεται χαμηλής ποιότητας, ευέλικτη κατάρτιση, για την παραγωγή εργατικού δυναμικού φθηνού, υπερεξειδικευμένου χωρίς ολόπλευρη εποπτεία του γνωστικού του αντικειμένου, έρμαιο στις αέναες επανακαταρτίσεις.

Την ίδια εγκληματική τάση διάλυσης των ενιαίων, με ισχυρό και συγκροτημένο θεωρητικό υπόβαθρο  γνωστικών αντικειμένων επιδιώκει να φέρει και στα ΑΕΙ. Οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών προαναγγέλλουν το «μεγαλεπήβολο» πλάνο για εισαγωγή των μαθητών σε Σχολή και όχι σε Τμήματα, με τους φοιτητές να καλούνται να «χτίσουν» το πτυχίο τους επιλέγοντας μαθήματα, και συγκεκντρώμνοντας «πιστωτικές μονάδες»! Έτσι οι φοιτητές του Πολυτεχνειου δεν θα γίνονται τοπογράφοι, αρχιτέκτονες, χημικοι μηχανικοί κλπ, αλλά «μηχανικοί», χωρίς να έχουν θεωρητικό υπόβαθρο και συγκροτημένη επιστημονική γνώση και κατάρτιση του επιστημονικου τους πεδίου! Στην ουσία η κυβέρνηση θέλει να μετατρέψει τις πανεπιστημιακές σπουδές, δηλαδή την πλήρη γνώση ενός συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου σε φτηνές ευέλικτες καταρτίσεις γα τις ανάγκες της αγοράς. Το επιχείρημα της «διεπιστημονικότητας» των καθηγητάδων και των managers ππυ υποστηρίζουν τέτοιες ανοησίες είναι ανάξια λόγου.

Η επιτροπή του Ιδρύματος Μποδοσάκη περιγράφει ξεδιάντροπα πως τα εκσυγχρονισμένα προγράμματα σπουδών πρέπει να είναι αποκομμένα από τα επαγγελματικά δικαιώματα, επειδή «τα ακαδημαϊκά προγράμματα δεν μπορούν να καθορίζονται από εξωπανεπιστημιακές απαιτήσεις, όπως πχ η διδακτική επάρκεια (!)», ενώ πρέπει να είναι ευέλικτα στο όνομα της υποτιθέμενης διεπιστημονικότητας. Είναι άλλο πράγμα  η γνωση ενός συγκροτημένου γνωστικού αντικειμένου και ενσυνεχεία η παραπέρα διεπιστημονική εμβάθυνση και είναι άλλο πράγμα η καταστροφή αυτής της βάσης και η αντιληψη ότι η επιστημονική γνώση είναι ενα «ασύνδετο άθροισμα» ξεκομμένων και αυθαίρετα οργανωμένων γνώσεων, επικυρωμένων με ένα σύστημα πιστωτικών μονάδων.

Αυτή είναι η υποκρισία και ο κυνισμός των χαρτογιακάδων της αγοράς, τα πανεπιστήμια πρέπει να «συμμορφώνονται με εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες» για την κερδοφορία του κεφαλαίου, αλλά όταν πρόκειται για την προοπτική των αποφοίτων, δεν πρέπει να τους εξασφαλίζουν ούτε ένα επαγγελματικό δικαίωμα! Όλες αυτές οι αλλαγές ετοιμάζουν τον απόφοιτο του μέλλοντος: με ένα πτυχίο σούπα, που δεν θα αντιστοιχεί σε κάποιο γνωστικό αντικείμενο, που θα πρέπει να μαζεύει πιστοποιήσεις σεμιναρίων και skills για να γεμίσει το βιογραφικό του, αφού το πτυχίο του θα είναι κουρελόχαρτο, ή να κάνει 7 απλήρωτα internships πριν να μπορέσει να είναι «ικανός» για κάποια έμμισθη θέση.

Όλες οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια δρομολογούσαν τη διάλυση της παιδείας
και τώρα θέλουν να την αποτελειώσουν!

Η Κυβέρνηση ΝΔ ακολουθεί πιστά τις επιταγές υπερεθνικών οργανισμών και think tanks, που ποτέ καμία κυβέρνηση δεν αμφισβήτησε. Θυμόμαστε πώς ενέταξε ο ν. Γαβρόγλου στην δημόσια συζήτηση τον όρο «οικονομικά αυτοδύναμο πανεπιστήμιο», που θα ψάχνει, δηλαδή, χρηματοδότηση από ιδιώτες αφού οι προϋπολογισμοί του κράτους για την παιδεία ολοένα και θα μειώνονται, και πώς επί ΣΥΡΙΖΑ τα αποθεματικά των ΑΕΙ δεσμεύτηκαν στο χρέος. Η στρατηγική παραμένει ίδια, με όποιο ιδεολογικό περίβλημα και αν επιχειρεί να ντύνει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση η κάθε κυβέρνηση: αξιολόγηση παντού, αυτονομία, εξωστρέφεια – άνοιγμα στην αγορά, για την αναδιάρθρωση του χάρτη της εκπαίδευσης και την υπαγωγή της στις ανάγκες του κεφαλαίου, την ενίσχυση πτυχών του επιχειρηματικού πανεπιστημίου για την πλήρη πρόσδεση στην αγορά και το οριστικό διαζύγιο με τα μορφωτικά δικαιώματα των νέων και τις κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.

Μας λένε ότι οι καινοτόμες αναδιαρθρώσεις τους θα βελτιώσουν το ξεπερασμένο ελληνικό δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο, και φέρνουν τις ίδιες αναμασημένες μεταρρυθμίσεις που αποτυγχάνουν ξανά και ξανά. Μας μιλάνε για εκσυγχρόνισμο, και σύγχρονες ανάγκες, και το όραμά τους αποκρυσταλλώνει τον νέο ολοκληρωτικό σκοταδισμό, όπου η μόρφωση θα είναι για όλο και πιο λίγους, όπου η παιδεία δεν θα είναι καθολικό δικαίωμα αλλά ακριβό εμπόρευμα, και για την πλειοψηφία η εκπαιδευτική διαδικασία θα ταυτίζεται με μια φθηνή κατάρτιση για την άμεση ένταξή στην σύγχρονη δουλεία, ως αναλώσιμο, ευέλικτο εργατικό δυναμικό της εξουθενωτικής υπερεργασίας και των μισθών πείνας. Μας λένε ότι θα λύσουν το brain drain για να μη φεύγουν τα νέα μυαλά στο εξωτερικό, την ίδια στιγμή που ελαστικοποιούν όλες τις εργασιακές σχέσεις ώστε ο νέος επιστήμονας να μην έχει τίποτα να περιμένει από την παραμονή του στη χώρα. Μας κουνάνε το δάχτυλο για την διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις αυτοί που βρίσκονται ως το κόκαλο μπλεγμένοι σε κάθε σκάνδαλο, που ξεπουλάνε τα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων μαθητών σε πολυεθνικούς κολοσσούς, που διορίζουν με φωτογραφικές διατάξεις τα μέλη της κλίκας τους. Μας μιλάνε για ακαδημαϊκή γνώση ανεξάρτητη από εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες, αυτοί που ονειρεύονται μανατζερ παντού.

Τώρα θα μιλήσει το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία!
Οι πολιτικές τους θα ανατραπούν! Η παιδεία στα χέρια των πολλών!

Είναι βαθιά νυχτωμένοι όσοι πιστεύουν ότι η νεολαία θα υποταχθεί στο μαύρο μέλλον που ετοιμάζουν κυβέρνηση – ΕΕ – Κεφάλαιο! Στον κόσμο που φτιάχνουν, δεν θα μπορούμε να στεριώσουμε σε μια δουλειά, με έναν μισθό που να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Θα είμαστε το πειραματόζωο των νέων εργασιακών σχέσεων που απεγνωσμένα -και ανεπιτυχώς- δοκιμάζει το κεφάλαιο για το ξεπέρασμα της κρίσης. Ο κόσμος που ετοιμάζουν, είναι ο κόσμος που θα γκρεμίσουμε, και στα αποκαΐδιά του θα σχεδιάζουμε μια ζωή στο ύψος των ονείρων μας! Μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε αλλιώς, και θα το διεκδικήσουμε μέχρι τέλους! Μέσα από το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, θα βάλουμε φρένο στα σχέδια του υπουργείου! Οι μεγαλειώδεις φοιτητικές και πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις από τον ‘79 και τον ν. 815 στο ‘91, και από το ‘06-’07 και το ‘11 ενάντια στο Νόμο Διαμαντοπούλου, στο κίνημα του 2019 – 2020 που έβαλε φρένο στα σχέδια για εγκαθίδρυση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας και επέφερε τριγμούς στην κυβέρνηση όταν αυτή φαινόταν ακόμα αυτοδύναμη, μας δείχνουν το δρόμο! Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών μας Συλλόγων, σε σύνδεση με τα σωματεία εκπαιδευτικών και το εργατικό κίνημα, με το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο, αγωνιζόμαστε για μόρφωση, δουλειά στο ύψος των αναγκών μας!

Καταλαβαίνουμε πλέον ότι ο αγώνας είναι συνολικός. Κάθε πλευρά της ζωής μας είναι θέμα αγώνα. Αγώνα για το αν μπροστά θα μπει το δικαίωμα σε πλήρη μόρφωση και  δουλειά με δικαιώματα ή αν θα κυριαρχήσει η αντιδραστική επίθεση στη μορφωση και τη δουλειά για να μας κάνουν το φτηνό ευέλικτο και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενο της νέας εποχής του καπιταλισμού. Το ποιος μπαίνει και ποιος όχι στην Ανώτατη Εκπαίδευση, το τι μαθαίνουμε και για ποιον, το τι έρευνα γίνεται και για ποιον, το αν έχουμε εργασιακά-επγαγγελματικά δικαιώματα ή όχι, όλα από πισω του κρύβουν ένα βαθύ ταξικό ερώτημα: με την πρόοδο για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της εποχής ή με τον σκοταδιμό της αμορφωσιάς και της εκμετάλλευσης;

Παλεύουμε, λοιπόν, για:

• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία, στο ύψος των αναγκών. Αποκλειστικά δημόσια – κρατική χρηματοδότηση, καμία εμπλοκή ιδιωτών και επιχειρήσεων
• Ανατροπή του νόμου για την αξιολόγηση, καμία σύνδεσή της με την χρηματοδότηση
• Ανατροπή του νόμου Κεραμέως – ούτε σκέψη για κατάθεση νέου νομοσχεδίου
• Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς φραγμούς και αποκλεισμούς
• Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση – πλήρης γνώση σε κάθε γνωστικό αντικείμενο, ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο – το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά. Όχι στην διάλυση των σπουδών και των γνωστικών αντικειμένων σε ένα άθροισμα, ασύνδετων, φτηνών, ευέλικτων καταρτίσεων.
• Έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου
• Αυξήσεις στους μισθούς, σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας

νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
22/11/2021