Ο φετινός Νοέμβρης είναι πρώτα και κύρια ραντεβού αγώνα για το σήμερα

Ο φετινός Νοέμβρης είναι πρώτα και κύρια ραντεβού αγώνα για το σήμερα

Γράφει ο Αλέξανδρος Λιανός, μέλος του ΚΣ της νΚΑ
Από το αφιέρωμα για το Πολυτεχνείο στην Παντιέρα.

 

Το Νοέμβρη του ’74, στην πρώτη τότε «επέτειο» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το μήνυμα ήταν σαφές: «Ο λαός δεν ξεχνά, οργανώνεται νικά!».

Σήμερα, λίγες μέρες πριν τη 17η του Νοέμβρη, το μήνυμα παραμένει και για αυτό το «Πολυτεχνείο ζει». Η λαϊκή εξέγερση και η επέτειός της δεν είναι εθνική γιορτή, δεν είναι παρέλαση και η πορεία μνήμης δεν σκύβει το κεφάλι στους κάθε λογής επισήμους. Η αγωνιστική επέτειος του Πολυτεχνείου δεν απαγορεύεται γιατί πολύ απλά δεν επιτρέπεται, δεν αδειοδοτείται. Είναι σταθμός για τον κόσμο που αγωνίστηκε, αγωνίζεται και θα αγωνίζεται μέχρι να δικαιωθούν οι βαθύτεροι πόθοι για αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Για αυτό και ο φετινός Νοέμβρης είναι πρώτα και κύρια ραντεβού αγώνα για το σήμερα! Για τον λαό που αγωνιά για την υγεία του καθώς δεν μπορεί να «μείνει σπίτι» πηγαίνοντας όπως – όπως στην δουλειά στοιβαγμένος στα αραιά δρομολόγια των Μ.Μ.Μ, στενάζει από τα αντιλαϊκά μέτρα και ασφυκτιά από τον γύψο που βάζουν στις ελευθερίες.

Στο Νοέμβρη του ‘73 δεν γυρνάμε για να βρούμε τα συνθήματά μας ή το χαμένο μας κουράγιο, αλλά για να διδαχτούμε. Όταν ο λαός προσπαθεί να σηκωθεί ψηλότερα από την μιζέρια και την ανημπόρια που επιβάλλουν οι συνθήκες, τότε τρέμουν μέχρι και οι τύραννοι. Αυτό το μήνυμα είναι που τρομάζει, αυτή η ανατρεπτική πλευρά είναι που προσπαθούν να πνίξουν· άλλοτε με χαζοχαρούμενες γιορτούλες και τώρα με βάση τον υπαρκτό υγειονομικό κίνδυνο που όμως δεν αντιμετωπίζεται με ακόμα περισσότερα ΜΑΤ όπως οι ίδιοι λένε.

Θέλουν να ρίξουν μαύρο στην μεγάλη λαϊκή εξέγερση, ειδικά τώρα που η κοινωνία βράζει. Απέναντι στον κυβερνητικό μονόλογο και στο δόγμα «όσους δεν τσακίσει η πανδημία θα τους τσακίσει η φτώχεια και η ανεργία», από τις πύλες του Πολυτεχνείου θα σταλεί μήνυμα ανυποχώρητου λαϊκού αγώνα:

Για την υγεία του λαού, απέναντι στην κυβερνητική διαχείριση που μας άφησε στο έλεος της πανδημίας, πετώντας στα σκουπίδια κυριολεκτικά τις θυσίες των εργαζομένων. Για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλους όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες δυνατότητες της κοινωνίας.

  • Για δουλειά με αξιοπρέπεια κόντρα στα αντεργατικά μέτρα που για μια ακόμη φορά θα φορτώσουν την κρίση πάνω μας. Για να προστατευτούν οι εργαζόμενοι από την φτώχεια και την ανεργία, για να πληρώσει το κεφάλαιο.
  • Για ολόπλευρη μόρφωση για όλους, με τα μάτια στραμμένα στις ανάγκες της κοινωνίας και τις δυνατότητες της εποχής μας. Ενάντια στην μαυρίλα και τον ανορθολογισμό που γεννά το σύστημά τους.
  • Για να βάλουμε στα σκουπίδια τούς κάθε λογής χουντονόμους που προσπαθούν και πάλι να μας βάλουν στον γύψο. Για να κοπεί το χέρι του κράτους στα συνδικάτα, να τσακιστεί η καταστολή, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην διαδήλωση και την απεργία, για να σπάσει η τρομοκρατία.
  • Για να στείλουμε μήνυμα ειρήνης και φιλίας των λαών κόντρα στους ανταγωνισμούς και στις νέες «μεγάλες ιδέες», για να απεμπλακούμε από την αιματοβαμμένη συμμαχία με τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ.
  • Για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία που οι εκρηκτικές δυνατότητες της εποχής μας και οι σύγχρονοι κολασμένοι μπορούν να φέρουν στο προσκήνιο.

Η προσπάθειά τους να καταπιούμε την πολιτική τους αμάσητη θα πέσει στο κενό. Οι φοιτητικοί σύλλογοι και τα εργατικά σωματεία, οι οργανώσεις της αριστεράς και όλος ο αγωνιζόμενος κόσμος θα βάλουν πλάτη για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Τα μέτρα θα τα πάρουμε όχι λόγω καλής διαγωγής και αναζήτησης ελαφρυντικών, αλλά για να προστατέψουμε ο ένας τον άλλον και ειδικά τους πιο ευάλωτους, γιατί ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα (και σίγουρα πολύ καλύτερα από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της) τι σημαίνει αλληλεγγύη και σεβασμός.

Στο δρόμο του Νοέμβρη λοιπόν, του Νοέμβρη που «δεν έγινε για τον Καραμανλή» όπως έλεγε ένα παλιό σύνθημα, του Νοέμβρη του αγώνα, της εξέγερσης, της επανάστασης.

ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ.