Η εξέγερση του Δεκέµβρη του ’08, ξεκίνησε µε αφορµή τη στυγνή δολοφονία ενός 15χρονου µαθητή από δυο ένστολους δολοφόνους – µονάδες τήρησης της “τάξεως” – και στην πορεία εξέφρασε µε τον πιοεκρηκτικό τρόπο τη συσσωρευµένη οργή της νεολαίας, των µεταναστών και του εργαζόµενου κόσµου. Η σφαίρα που έδινε το βράδυ της 6ης Δεκέµβρη τέλος στη ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, πυροδότησε ένα από τα µεγαλύτερα κοινωνικά ξεσπάσµατα στην ιστορία της χώρας. Συσσωρευµένη για χρόνια, άλλοτε εκφρασµένη σε συγκροτηµένους αγώνες, τις µαθητικές καταλήψεις, το φοιτητικό κίνηµα και τις απεργίες και άλλοτε ανοργάνωτη .Η οργή ξεχείλισε µέσα σε λίγες ώρες και κατέκλυσε τα πάντα για εβδοµάδες…
Οργή µιας γενιάς χωρίς φωνή, καταδικασµένη στην ανασφάλεια, µε ένα µέλλον κλεµµένο και σκοτεινό. Ήταν µια κοινωνική έκρηξη που µπορεί να είχε σαν αφορµή την κρατική δολοφονία αλλά δεν ήταν αυτή και η αιτία της. Η δολοφονία ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ξεσκέπασε την οργή της νεολαίας από ένα αβίωτο παρόν και µέλλον και για τη σαπίλα του πολιτικού συστήµατος. Μπορεί πλέον να µην ρίχνουν σφαίρες στο ψαχνό… αλλά βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης κεφαλαίου-Ε.Ε.-ΔΝΤ, δεν διστάζουν καθόλου να σπρώξουν λαό και νεολαία στο γκρεµό της καταστροφής, ψηφίζοντας νέα Μνηµόνια και προϋπολογισµους λιτότητας και πείνας. Μια λιτότητα που αποτυπώνεται στη νεολαία µε το χειρότερο τρόπο. Στα σχολεία δεν καλύπτονται οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, βιβλία, πετρέλαιο, συγχωνεύονται και καταργούνται σχολεία, και τα πανεπιστήµια παραδίδονται στις ορέξεις των επιχειρήσεων. Συνεχίζουν µε λίγα λόγια να υποθηκεύουν το µέλλον της νεολαίας στο όνοµα ενός χρέους που ποτέ δεν δηµιούργησαν!
Τέσσερα χρόνια πριν µια ολόκληρη γενιά χάραξε στη συλλογική της µνήµη εµπειρίες απίστευτα δυνατές. Εµπειρίες οι οποίες γεννήθηκαν από τις τεράστιες διεργασίες που λαµβάνουν χώρα στο εσωτερικό της νεολαίας και ειδικά στους µαθητές και τους νέους εργαζοµένους. Σήµερα, τέσσερα χρόνια µετά την εξέγερση του Δεκέµβρη, η νεολαία καλείται να έρθει σε ρήξη και να ανατρέψει όσους σχεδιαζούν για εµάς, χωρίς εµάς. Αυτό που τους φόβησε τον Δεκέµβη ήταν ότι όλη η νεολαία ήταν σε κοινό µέτωπο µαθητών – φοιτητών – εργαζόµενων και ανέργων. Έτσι και τώρα πρέπει να κατέβει στους δρόµους, να βρεθεί στο πλαί του λαού, να διεκδικήσει τα όνειρά της και απαιτήσει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ των µνηµονίων και της βάρβαρης πολιτικής.
Εµείς στην Πρωτοβουλία Ανυπόταχτος Μαθητής Che Guevara, καλούµε όλους τους συµµαθητές µας σεγενικό ξεσηκωµό στα σχολεία, σε όργανωση και συστράτευση στον αγώνα για µόρφωση, δουλεία µεδικαιώµατα, αξιοπρεπή ζωή απέναντι στη βαρβαρότητα του συστήµατος.