Για ψωμί, παιδεία, ειρήνη, ελευθερία!
Για κατάργηση της εκμετάλλευσης και των πολέμων.
Για διεθνιστική κομμουνιστική απελευθέρωση.

Οι «πύλες της εξέγερσης», οι πύλες του Νοέμβρη, στέκονται ακόμα όρθιες και φωτίζουν τόσες γενιές μετά τον δρόμο για τους σημερινούς αγώνες, δίνουν πνοή στην πάλη της σημερινής νεολαίας για μια κοινωνία δίκαιη και ελεύθερη, στην ζωτική ανάγκη για μια κοινωνία βασισμένη στις συγκλονιστικές δυνατότητες της εποχής μας. Τι κι αν τα αιτήματα της εξέγερσης παραμένουν αδικαίωτα, κι αν το αστικό σύστημα και κάθε λογής υπηρέτης του προσπαθούν μάταια να το αλλοιώσουν, το μήνυμα του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανό και μας φωνάζει:

Όταν ο λαός οργανώνεται και διεκδικεί έξω από τα όρια του συστήματος, όταν δεν «βολεύεται με λιγότερο ουρανό» και τα ψίχουλα που του δίνουν, τότε κανένα τανκ δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του!

Σήμερα, μισό αιώνα μετά, η σκιά της επταετίας της δικτατορίας είναι ακόμα εδώ, δεμένη με την εξέλιξη της αστικής “δημοκρατίας” των καπιταλιστών, και απλώνεται σε κάθε πλευρά της ζωής μας:

Στην αδυναμία του λαού και της νεολαίας να επιβιώσουν, με την ακρίβεια ακόμα και στα βασικά αγαθά να εξανεμίζει τους μισθούς από τα μέσα του μήνα, με τα ενοίκια που φτάνουν πλέον στα ύψη, στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και του real estate, κάνοντας το δικαίωμα στην κατοικία προνόμιο λίγων και εκλεκτών.

Στην βαρβαρότητα των χώρων δουλειάς με την εκμετάλλευση να γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, καθώς, την ίδια στιγμή που η παραγωγικότητα της εργασίας και η τεχνολογική πρόοδος είναι μεγαλύτερες από ποτέ, καταργείται το οκτάωρο και το πενθήμερο, εκτινάσσεται η εντατικοποίηση και καταλήγουμε να δουλεύουμε όλο και περισσότερο για όλο και λιγότερα, με τα κέρδη των κόπων μας, να γεμίζουν τις τσέπες των πλουσίων.

Στο δικαίωμα στην μόρφωση που τσακίζεται για χιλιάδες μαθητές των λαϊκών οικογενειών που βρίσκουμε τις πόρτες της ανώτατης εκπαίδευσης κλειστές, σε ένα σχολείο υποταγμένο στην καπιταλιστική αγορά, που όποιος και όποια αντιδρά θα αντιμετωπίζεται με καταστολή και πειθαρχικά. Σε ένα πανεπιστήμιο για λίγους, αποστειρωμενο από την πολύπλευρη γνώση, τις απελευθερωτικές ιδέες, τον πολιτισμό, τους αγώνες, με την επιστημονική έρευνα να προορίζεται για τα κέρδη του κεφαλαίου και να μην κατευθύνεται προς τις κοινωνικές ανάγκες.

Στην αιματοβαμμένη Παλαιστίνη, που μετά από ένα χρόνο γενοκτονίας από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ ο πόλεμος όχι μόνο δεν τερματίζεται αλλά αντίθετα επεκτείνεται σε όλη την περιοχή. Παρά τα δήθεν ευχολόγια για ειρήνη, η κυβέρνηση και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα έχουν τα χέρια τους λερωμένα σέρνοντας μας σε επικίνδυνα πολεμικά παιχνίδια και μαζί με το ελληνικό κεφάλαιο τροφοδοτούν τις εμπόλεμες ζώνες στο πλευρό του Ισραήλ και της Ουκρανίας.

Στον σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό που προτάσσει τα αστυνομικά γκλοπ σε όποιον αντιστέκεται, ποινικοποιεί τους αγώνες και εξαπολύει διώξεις σωρηδόν, θρέφει τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την βία απέναντι στους «αδυνάμους», τη στιγμή που αθωώνει τους υπεύθυνους για εγκλήματα όπως των Τεμπών. Η ίδια δικαιοσύνη που κάνει τα στραβά μάτια στα κάθε λογής κυβερνητικά και επιχειρηματικά σκάνδαλα, στοχοποιεί δασκάλες που ζωγράφισαν ένα αντιπολεμικό πανό, μαθητές που κινητοποιούνται για τα προβλήματα των σχολείων τους, ερευνητές/ριες που μίλησαν για τα εργασιακά τους δικαιώματα, φοιτήτριες που κόλλησαν μια αφίσα.

Για μια νέα έφοδο στον ουρανό!

Η εξέγερση του Νοέμβρη συνεχίζει να μας εμπνέει και μας δείχνει τον δρόμο για να αλλάξει μια για πάντα η εικόνα της ζωής που ζούμε σήμερα. Οι πολιτικές και το καπιταλιστικό σύστημα που μας βυθίζουν στην φτώχεια, στον πόλεμο και στην ανελευθερία δεν μεταρρυθμίζονται, αλλά ανατρέπονται συνολικά.

Οι δήθεν ρεαλιστικές και εφικτές λύσεις στα πλαίσια του συστήματος, που προβάλλονται από τη διαχειριστική και ρεφορμιστική αριστερά, όχι μόνο δεν μπορούν να απαντήσουν στα σημερινά λαϊκά προβλήματα αλλά αντίθετα στρώνουν τον δρόμο στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, θεριεύουν την ακροδεξιά και σπέρνουν απογοήτευση σε όσους αγωνίζονται. Ο Νοέμβρης κέρδισε γιατι οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της εξέγερσης δεν πάλεψαν μόνο για να πέσει η χούντα αλλά για μια συνολικά άλλη προοπτική, για την κοινωνική απελευθέρωση.

Σήμερα λοιπόν που οι σύγχρονες εκρηκτικές δυνατότητες του κοινωνικού ανθρώπου καταπνίγονται στο βωμό των καπιταλιστικών κερδών, που η κλιματική καταστροφή που συντελείται μας οδηγεί σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή και που ο πόλεμος σπέρνει παντού φτώχεια και προσφυγιά, ο δρόμος της κομμουνιστικής απελευθέρωσης πρέπει και μπορεί να δημιουργήσει σύγχρονους, επαναστατικούς Νοέμβρηδες που θα καταφέρουν να χτίσουν μια νέα κοινωνία. Την κοινωνία που οι νέες γενιές θα βρίσκουμε ελπίδα και όρεξη να οικοδομήσουμε και να εξελίξουμε, μακριά από την εκμετάλλευση, τις ανισότητες και το κέρδος, αλλά με κέντρο της την κοινοκτημοσύνη, την ισότητα, την αδελφοσύνη των λαών, την πολύπλευρη μόρφωση, τον ποιοτικό και δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, την τεχνολογική κι επιστημονική άνθιση για όλη την ανθρωπότητα, την ισορροπία ανθρώπου και φύσης.

Η οργή να γίνει οργανωμένος ανατρεπτικός αντικαπιταλιστικός αγώνας και πάλη για την σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία!

Οι σημερινές μάχες των εργαζομένων και της νεολαίας πρέπει να ενωθούν και να βαδίσουν από κοινού σε αυτή την πορεία, να αμφισβητήσουν το καπιταλιστικό πλαίσιο, να συγκρουστούν και να νικήσουν. Η νεολαία των σχολείων, των ΙΕΚ, των πανεπιστημίων, της εργασίας να μαζικοποιήσουμε τον οργανωμένο αγώνα μας από κοινού με το εργατικό κίνημα, με πολιτικά αιτήματα επικίνδυνα για το σύστημα και τα συμφέροντά του.

Να εξελίξουμε το ανατρεπτικό μήνυμα του Νοέμβρη σε πολιτικό αγώνα για «ψωμί, δουλειά, ελευθερία, ειρήνη, διεθνή αλληλεγγύη των εργατών και των λαών», για την απόκρουση και την ανατροπή της αντεργατικής, πολεμικής, αντιδημοκρατικής εκστρατείας του κεφαλαίου. Για την ανατροπή της πολιτικής και της κυβέρνησης της ΝΔ και της επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΝΑΤΟ, ενάντια στη συναινετική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και στις διαχειριστικές κυβερνητικές προτάσεις. Με κίνημα ανατροπής και ρήξης και όχι με κοινοβουλευτικούς περιπάτους, με εργατικούς αγώνες που θα οργανώνουν και θα κλιμακώνουν την πάλη των εργαζομένων κόντρα στην ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και στην ηττοπάθεια των εθιμοτυπικών και διάσπαρτων κινητοποιήσεων.

Με αριστερά αντικαπιταλιστική και επαναστατική ικανή να εμπνεύσει τους χιλιάδες νέους και νέες που ασφυκτιούν από την σημερινή πραγματικότητα, με ανατρεπτική πολιτική που ενώνει και κερδίζει το σύνολο των συμφερόντων μας και όχι με στείρα ενότητα που πάντα χάνει!

Με κέντρο και οδηγό ένα σύγχρονο πρόγραμμα και οργάνωση κομμουνιστικής απελευθέρωσης που την οργάνωση της κοινωνίας έξω από τον καπιταλισμό θα την μετατρέπει από «ουτοπία» σε σημερινή πραγματικότητα και δυνατότητα των αγώνων που δίνουμε και θα δώσουμε μαζί για να ανθίσουν οι επαναστάσεις της εποχής μας.

νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση