Ιούνιος: μήνας ΛΟΑΤΚΙΑ+ υπερηφάνιας και διεκδίκησης. Σήμερα, 2 Ιουνίου, συνέχεια των πανελλαδικών εξετάσεων, και το υπουργείο Παιδείας γέμισε με σεξισμό τα σχολεία όλης της χώρας με τα θέματα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, στον απόηχο ακόμη της δημόσιας συζήτησης και των ακροδεξιών φωνών που αναδύθηκαν με αφορμή την ταινία «Αγόρια στο Ντουζ». Τι κι αν θρηνήσαμε πρόσφατα άλλες τρεις γυναικοκτονίες, που για την αστική δικαιοσύνη έμειναν πάλι αόρατες, τι κι αν η μητέρα της 12χρονης από τον Κολωνό παραμένει στη φυλακή, τι κι αν αμέτρητες γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ βρίσκονται σε συνθήκες φτώχειας και φόβου, το υπουργείο επέλεξε -προφανώς- να τσακίσει την περηφάνια, να στάξει συντηρητισμό και να αμαυρώσει τους αγώνες που έχουμε δώσει με αυταπάρνηση οι γυναίκες, τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ και η εργατική τάξη για την ισότητα και τη χειραφέτηση.
Τα θέματα, με κέντρο το 2ο κείμενο που παρατέθηκε, προσπαθούν να συγκαλύψουν ως «απελευθερωτικές» επικίνδυνες πτυχές αστικής ιδεολογίας και πατριαρχικών αντιλήψεων, αναπαράγοντας σκουριασμένα στερεότυπα για τα φύλα και κουνώντας ταυτόχρονα το δάχτυλο σε εκατομμύρια επιζώσες έμφυλης βίας «διδάσκοντας» ποιος είναι ο σωστός φεμινισμός! Το τραγικό που μας μαθαίνει το κείμενο είναι ουσιαστικά ότι οι συνεχείς καταγγελίες βίας απέναντι στις γυναίκες προκύπτουν από κάποια δήθεν ανάγκη για να αυτοπροσδιορίζονται ως θύματα! Η ανάλυση γύρω από τη βία που υπόκεινται οι γυναίκες ως «πάθος για θυματοποίηση» οπλίζει ακόμη περισσότερο τους κακοποιητές, μετατρέπει ευκολότερα τις έμφυλες διακρίσεις σε πρακτικές βίας, οδηγεί τις γυναίκες (και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+) σε βαθύτερο φόβο να μιλήσουν, να αντιδράσουν. Στις πιο βίαιες συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπιέσεων που δημιουργούν τα καπιταλιστικά αδιέξοδα στην εργατική τάξη, οι διακρίσεις με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα αποκτούν χειρότερες μορφές, πιο σκληρές, με αμέτρητα θύματα. Τα θέματα όμως δεν αμφισβητούν ούτε τον καπιταλισμό ούτε τις πατριαρχικές σχέσεις που αναπαράγονται σε αυτόν, αντιθέτως τις αξιοποιούν για να τις ενισχύσουν, οδηγώντας τελικά μαθητές/ριες στην αποδοχή των φαινόμενων έμφυλων διακρίσεων και βίας, ακόμη κι αν τους καλούν δήθεν να απαντήσουν πώς θα τα σταματήσουν. Ο ίδιος ζήλος για να υποστηρίξουν τις «παραδοσιακές» καπιταλιστικές αξίες κόντρα στις «νεοφεμινιστικές», όπως τις ονομάζουν και οι ακροδεξιοί, φαίνεται κι από την υποστήριξη τόσο αστικοφεμινιστικών αντιλήψεων περί ατομικής ανέλιξης στην ταξική ιεραρχία (βλ. «οι γυναίκες πρέπει να αποκτήσουν περισσότερη ισχύ») όσο κι από την διάχυτη τρανσφοβία μέσω της αποδοκιμασίας της ταυτότητας φύλου και της έμμεσης άρνησης στην «αλλαγή χαρακτηριστικών» γύρω από το φύλο.
Κι αν για αυτούς η απάντηση είναι η «συμπόνια στις γυναίκες», η δημιουργία «ευαίσθητων αληθινών ανδρών» και ένα «χαρούμενο φεμινιστικό κίνημα», τότε είναι γελασμένοι ότι η νεολαία θα ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο. Τουλάχιστον όχι όσο περνάει από το χέρι του νεολαιίστικου και ταξικού φεμινιστικού κινήματος και της επαναστατικής αριστεράς. Γιατί η νεολαία δεν μπαίνουμε εύκολα σε κουτάκια. Ζούμε κι αναπνέουμε μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της κρίσης και των αστικών πολιτικών και βλέπουμε την παρακμή τους όταν όλες οι κυβερνήσεις (είτε ΝΔ, είτε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ), όσο κι αν μιλάνε στο όνομα κάποιας ισότητας, είναι οι εγγυητές της αστικής δημοκρατίας που αθωώνει πλούσιους και βιαστές, της αστυνομίας που βιάζει γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ και δολοφονεί τη νεολαία, της εκκλησίας που αναπαράγει την ανισότητα των φύλων και την αντι-ΛΟΑΤΚΙΑ+ ρητορεία, των νόμων που αρνούνται τον ορισμό της γυναικοκτονίας, την άρση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, της ακροδεξιάς που μιλάει για απαγόρευση των εκτρώσεων και που τελικά θυμούνται τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ μόνο για να βγάλουν λεφτά οι μεγάλες επιχειρήσεις και για να μαζέψουν ψήφους στις εκλογές. Για αυτό και προτιμούν ένα σχολείο της αγοράς – εξεταστικό κέντρο μορφωτικής φτώχειας, υποταγμένου στην κυρίαρχη αστική αφήγηση ενός κατακερματισμένου, χαώδη κόσμου που δεν αλλάζει, αντί να ενισχύουν τη δημόσια δωρεάν παιδεία, των κοινωνικών αναγκών, της ελευθερίας και ολόπλευρης γνώσης που καταπολεμά αποτελεσματικά τις ιδέες του σεξισμού, της έμφυλης βίας. με υποδομές, τάξεις και περισσότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, τόσο για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και την ψυχική υγεία, όσο και για την υγιή και ίση σχολική ζωή όλων, ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Για αυτό δεν δίνουν κρατική χρηματοδότηση για τη διαμόρφωση δημόσιων δομών υγείας και κοινωνικής φροντίδας, για την αναδιαμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και για πολλά ακόμη που έρχονται σε ρήξη και με την καπιταλιστική οικονομία και με την καταπίεση απέναντι στις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+. Για αυτό οι γυναίκες αποτελούν και τα πρώτα θύματα των νέων μορφών ευέλικτων, επισφαλών σχέσεων εργασίας, των απολύσεων, της ανεργίας και των χαμηλότερων μισθών.
Η νεολαία λοιπόν θα είμαστε συνολικά απέναντι τους και θα διαμορφώσουμε το δικό μας απελευθερωτικό κίνημα που θα τσακίσει τις πολιτικές και το σύστημα που κρύβεται πίσω από κάθε συντηρητική ή δήθεν «προοδευτική» ρητορεία που κρύβεται πίσω από όποιο κείμενο κι αν μας δώσουν τα υπουργεία τους. Με ποιον φεμινισμό και με ποιο κίνημα παλεύουμε για τα συμφέροντά μας, δε θα το ορίσουν αυτοί! Ξέρουμε ότι μόνο με το φεμινιστικό κίνημα σε οργανική σχέση με το νεολαιίστικο και εργατικό κίνημα σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και με κέντρο μια σύγχρονη κομμουνιστική αριστερά στη νεολαία θα καταφέρουμε αυτό που πραγματικά φοβούνται: στα συντρίμια του δικού τους συστήματος να χτίσουμε μια κοινωνία πραγματικής χειραφέτησης και ισότητας, μακριά από εκμετάλλευση, καταπίεση και στερεότυπα, που κάθε έκφραση φύλου και σεξουαλικότητας θα είναι ελεύθερη να έχει χώρο μακριά από τις καπιταλιστικές αξίες του ανταγωνισμού, του ατομισμού και της βίας.
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
02/06/2023