Δεν έχουν τίποτα για να μας κερδίσουν. Δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε.

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Λευτεριά από το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ!

Ήρθε η ώρα του ξεσηκωμού. Οι επόμενες μέρες είναι ιστορικές. Μπορούν και πρέπει να γίνουν η αρχή της ανατροπής της νέας ντόπιας και διεθνούς χούντας. Τα μέτρα που συμφώνησαν (παρά τα θεατρικά παιχνίδια εντυπωσιασμού) οι δυνάμεις του μαύρου κυβερνητικού μετώπου, ο τραπεζίτης Παπαδήμ(ι)ος, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ, με τη διεθνή καπιταλιστική συμμορία του ΔΝΤ και της ΕΕ, είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής. Είναι μέτρα πρωτοφανούς εξαθλίωσης, με τεράστιες μειώσεις στους μισθούς, διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, παροχή πλήρους ασυδοσίας στην εργοδοσία και σμπαράλιασμα των συλλογικών συμβάσεων, ξεπούλημα και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου.

Οι πολιτικές τους συνθλίβουν τη νέα γενιά

Τελειωμό δεν έχουν τα μέτρα που προχωρούν στην εξαθλίωση των νέων ανθρώπων. Από το σχολείο ως το μαύρο εργασιακό μεσαίωνα που μας περιμένει, το μόνο που μας τάζουν είναι μια ζωή ανάπηρη. Οι συγχωνεύσεις και οι ελλείψεις σε βιβλία, καθηγητές, χρηματοδότηση διαλύουν το δημόσιο σχολείο, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται νέο νομοσχέδιο για να ενισχύσει τις χειρότερες πλευρές: Την αμάθεια που παίρνει τον τίτλο της κατάρτισης, για να μπαίνουν μόνο όσοι «έχουν» στο πανεπιστήμιο και η μεγάλη πλειοψηφία να μαθαίνει τα ελάχιστα, την υποχρηματοδότηση διαμέσου της αξιολόγησης με κριτήρια της αγοράς. Η μείωση δαπανών για τον τομέα της παιδείας αποτελεί κοινή συνισταμένη σε όλα τα κράτη τα οποία προσχώρησαν στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ. Το ίδιο συμβαίνει στα πανεπιστήμια που έχουν φέτος μειωμένους κατά 60% προϋπολογισμούς, μείωση συγγραμμάτων, ιδιωτικοποίηση κάθε παροχής και μέριμνας. Ταυτόχρονα, η όλη στρατηγική προωθεί «ευέλικτες σπουδές», που σημαίνει περιορισμό της γνώσης, ενίσχυση όσων η αγορά επιτάσσει για δημιουργία φθηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού. Τα ατομικά πτυχία, που ο καθένας έχει ένα ιδιαίτερο συνδυασμό προσόντων, πάνε χέρι χέρι με τις ατομικές συμβάσεις πείνας που προωθούνται στην αγορά εργασίας. Την ώρα που καταρρέει η ασφάλιση και κάθε πρόνοια η νέα γενιά θα δουλεύει με τετρακόσια και πεντακόσια ευρώ, θα σπουδάζει δουλεύοντας για να αποκτά διαβατήρια ανεργίας και μετανάστευσης. Ποιος αλήθεια μπορεί να υπερασπιστεί την αθλιότητα; Δεν έχουν τίποτα για να μας κερδίσουν. Δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε. Αυτά τα μέτρα δεν θα περάσουν… Η οικονομική κατοχή του λαού από την ντόπια και διεθνή αστική τάξη πρέπει να ανατραπεί. Για όσα μας λένε απαντούμε:

«Θα περάσουμε λίγα δύσκολα χρόνια και μετά θα είναι όλα καλά»:

Μα έτσι δεν ξεκίνησαν όλα τα ψέματα, όλος ο αυταρχισμός; Στην αρχή λεφτά υπάρχουν, μετά χρειάζονται κάποια μέτρα, μετά θα ψηφίσουμε το μνημόνιο και σε ένα χρόνο θα δούμε, μετά κι άλλα μέτρα, μετά το μεσοπρόθεσμο και δεν έχει τελειωμό. Όλο μας λέγανε δεν θα έρθουν άλλα μέτρα και όλο και νέα, ακόμα σκληρότερα έρχονταν. Ώσπου όλοι οι από πάνω τα βρήκαν μεταξύ τους και έγιναν ένα για να μας επιτεθούν από κοινού. Ξέρουμε πια ότι δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Δεν υπάρχει μέλλον για μας, με ένα χρέος που διαρκώς μεγαλώνει, με μέτρα που μας πετούν στο περιθώριο, με ένα πολιτικό σύστημα και μια κυβέρνηση που καταργεί κάθε κατακτημένο δικαίωμα. Η «ανταγωνιστικότητα» τους, οι «επενδύσεις» τους, ακόμα και αν έρθουν δεν θα σημάνουν για μας τίποτα περισσότερο από ότι για τους Κινέζους εργάτες, μισθοί πείνας και εξαθλίωση.

«Πρέπει να περάσουν τα μέτρα, γιατί αλλιώς δεν θα μας δώσουν τα δάνεια»:

Δεν τα θέλουμε τα δάνεια σας. Όλος ο φαύλος κύκλος του δανεισμού είναι ένας λαβύρινθος που μόνους κερδισμένους έχει τους διεθνείς τοκογλύφους. Δε θέλουμε τα δάνεια ούτε τους όρους που επιβάλλονται για αυτά. Γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που παίρνει το κράτος από το υστέρημά μας πηγαίνει σε αποπληρωμές και τόκους, για ένα χρέος που δεν είναι δικό μας και το έχουμε πληρώσει δύο και τρεις φορές. Ένας χρέος που έχει δέσει σα θηλιά τις ζωές ολόκληρων επόμενων γενεών. Δεν πληρώνουμε ούτε ένα ευρώ, ούτε μια δραχμή από το χρέος, απαιτούμε τη διαγραφή του.

«Μα τότε θα καταρρεύσουμε, θα μας διώξουν από το ευρώ και την Ε.Ε»:

Και το λένε σαν απειλή; Εμείς οι ίδιοι πρώτοι από όλους θα απαιτήσουμε να βγούμε από το Ευρώ και την Ε.Ε. Ξέρουμε πια καλά πως η Ε.Ε. δεν είναι μια χαρούμενη οικογένεια, πως το ευρώ δεν είναι το ισχυρό νόμισμα που μας εγγυάται σταθερότητα και όσα μας λένε τόσο καιρό. Είναι σχηματισμοί του κεφαλαίου που πρωταγωνιστούν στην αφαίμαξη των λαών, είναι αυτοί που οδήγησαν τους εργαζόμενους στη χώρα μας, την Ιταλία, την Ισπανία και παντού στην πραγματική χρεωκοπία. Μέσα σε αυτούς καταρρέουμε, τώρα. Μας φοβίζουν ότι θα γίνουμε Βουλγαρία, Αλβανία… Μα έτσι δε γινόμαστε και τώρα; Αυτούς τους μισθούς δεν μας δίνουν; Άλλωστε εμείς δεν ζούμε ζητιανεύοντας, ζούμε με τη δουλειά μας, με τον πλούτο που παράγουμε. Μπορούμε, έξω από την Ε.Ε. και το Ευρώ, να καθορίσουμε αλλιώς το δρόμο μας, αλλάζοντας τον τρόπο παραγωγής και τους συσχετισμούς και φτιάχνοντας μαζί με τους αγωνιζόμενους λαούς σε όλο τον κόσμο μια άλλη κοινωνία που οι εργαζόμενοι και οι νεολαία θα ζουν χωρίς εκμετάλλευση.

«Αυτά δε γίνονται, θα διαλυθεί το σύστημα»:

Να διαλυθεί. Ένα σύστημα βασισμένο στη βαρβαρότητα, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, τους πολέμους, την πείνα δεν αξίζει να σωθεί. Δεν είναι η μοίρα της ανθρωπότητας να τα βιώνει όλα αυτά. Είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει ένα σύστημα, που έχει όνομα: καπιταλισμός. Όλα αυτά δε συμβαίνουν μόνο γιατί κάποιοι είναι ανίκανοι ή προδότες. Και δε συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Η κρίση και η προσπάθεια του κεφαλαίου να την υπερβεί διατηρώντας την κερδοφορία του και την πολιτική του εξουσία, οδηγεί την ανθρωπότητα στην καταστροφή. Το ερώτημα είναι σαφές. Με την καταστροφή του καπιταλισμού ή με την ελπίδα του σύγχρονου κομμουνισμού;

Η νέα γενιά στον Καιάδα; Να είμαστε πιστοί στο ραντεβού μας με την ιστορία:

Η νέα γενιά είναι αυτή που περισσότερο μαστίζεται από την ανεργία, είναι μετρημένοι όσοι νέοι έχουν αξιοπρεπή δουλειά, που τη θέλουν υποταγμένη, ανενεργή, αμόρφωτη. Όμως είναι και αυτή που μπορεί να φέρει το διαφορετικό μέλλον. Και πρέπει να το κάνει. Γιατί, εμείς οι νέοι, πρέπει να φτιάξουμε μια άλλη ζωή. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι, δεν θα φύγουμε από τον τόπο μας. Θα κάτσουμε και θα παλέψουμε. Και ξέρουμε ότι ο δρόμος είναι μπροστά μας αρκεί να τον διαβούμε και να κάνουμε το πρώτο βήμα. Έχουμε ένα ραντεβού με την ιστορία. Σε εμάς έλαχε η στιγμή να πάρουμε πάνω μας την ανατροπή. Γιατί πιστεύουμε ότι ένας άλλος δρόμος υπάρχει πέρα από το σκοτάδι του καπιταλισμού. Ο επαναστατικός δρόμος για μια νέα κομμουνιστική κοινωνία, δρόμος εμπνευσμένος από όλες τις επαναστατικές απόπειρες του περασμένου αιώνα, αλλά διαφορετικός από τα εκμεταλλευτικά καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί, έτσι γίνεται και σήμερα. Από τις αραβικές εξεγέρσεις μέχρι τη Νέα Υόρκη.

ΟΛΟΙ στις απεργιακές συγκεντρώσεις

Παρασκευή 10/02 και Σάββατο 11/01, 10:30 συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή.

Κυριακή απόγευμα συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Παραμένουμε όσο χρειαστεί! Ξαναβγαίνουμε στους δρόμους και δεν φεύγουμε εάν δεν φύγουν!

νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ