Αν δεν μάθουν να μας σέβονται, θα μάθουν να μας φοβούνται!

Το σκηνικό γνωστό, το έχουμε αντικρίσει πολλές φορές, ΜΑΤ, ειδικοί φρουροί, καπελάκηδες και ασφαλίτες στην υπηρεσία κυβέρνησης και τρόικας. Μόνο αυτοί (μαζί με τους καλοθελητές νεοναζί της Χρυσής Αυγής) έχουν μείνει σύμμαχοί τους στον ανελέητο πόλεμο απέναντι σε εργαζόμενους και νεολαία. Δεν μπορούν να μας πείσουν για το «δίκαιο» της πολιτικής τους, έτσι επιστρατεύουν κάθε λογής κατασταλτικό μηχανισμό για να την επιβάλλουν. Έτσι κάνανε με τους απεργούς στη Χαλυβουργία, με τους χιλιάδες απεργούς στις μεγάλες απεργίες, με τους απλήρωτους εργαζόμενους στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με άλλους μαθητές στην Αλεξανδρούπολη και αλλού. Έτσι κάνουν και εδώ! Στο Χολαργό και σε σχολεία της Αθήνας και τη επαρχίας προσπαθούν να τσακίσουν τους αγώνες και τις καταλήψεις των μαθητών

Η τρομοκρατία τους όμως δεν θα περάσει! Είμαστε πεισμένοι πως ο αγώνας μας πέρα από δίκαιος είναι και αναγκαίος. Είναι αγώνας για το παρόν και το μέλλον μας, είναι αγώνας για τη ζωή μας!

Όσο και αν προσπαθούν δεν θα τα καταφέρουν. Επειδή εμείς οι μαθητές δεν «τα φάγαμε μαζί» με βιομηχάνους, εφοπλιστές, εργολάβους, κυβερνήσεις… έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να αντισταθούμε. Να αντισταθούμε απέναντι στο σχολείο εξεταστικό κάτεργο χωρίς ίχνος ελεύθερου χρόνου, στο σχολείο που διαλύουν με τους νόμους τους. Να αντισταθούμε απέναντι στο αβέβαιο μέλλον της περιπλάνησης και της ανεργίας. Να αντισταθούμε απέναντι στους νόμους της αγοράς και του κεφαλαίου που αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους γονείς μας.

Μας ψεκάζουν δακρυγόνα, αμορφωσιά, ρατσισμό, δεισιδαιμονίες και καταστολή για να γίνουμε «χρήσιμοι ηλίθιοι» με μισθούς 400€ ή άνεργοι που θα ρίχνουν το φταίξιμο στους εαυτούς τους, στους φτωχότερους και τη μοίρα. Τους λέμε: Με τον καιρό να είναι κόντρα είναι τιμή σου να πετάς! Είναι τιμή σου να αγωνίζεσαι, να σφίγγεις το χέρι του διπλανού σου.

Το σύστημα θέλει εμφύλιο ανάμεσα στους φτωχούς, γι’ αυτό αμόλησε τους χρυσαυγίτες υπαλλήλους του να μαχαιρώνουν πρόσφυγες, οι χώρες των οποίων βομβαρδίστηκαν από τη Δύση ή εξαθλιώθηκαν λόγω της πολιτικής της. Όμως, η ιστορία είναι αμείλικτη: οι φασίστες πρώτα έρχονται για τους «άλλους», ύστερα για εσένα, και πάντα βρίσκονται στην υπηρεσία των αφεντικών του χρήματος. Για εμάς, έχει τη δύναμη όποιος χτυπάει τους ισχυρούς και όχι τους αδύνατους. Χτυπάμε το σύστημα που κάνει τους φτωχούς να μεταναστεύουν, όχι τους μετανάστες. Μαζί με τον Τσε Γκεβάρα λέμε: «Κάθε αληθινός άνθρωπος πρέπει να νιώθει στο μάγουλό του το χτύπημα που δίνεται στο μάγουλο οποιουδήποτε ανθρώπου».

Στον πόλεμο του κεφαλαίου εναντίον της εργασίας, η θέση μας είναι: Ειρήνη ανάμεσα στους φτωχούς / Πόλεμος στο κεφάλαιο. Γιατί, δεν είναι μόνο η Μέρκελ, η κυβέρνηση, οι πολιτικοί, οι τοκογλύφοι… είναι ο καπιταλισμός. Αυτός περνάει τη μεγαλύτερη του κρίση, και για να την ξεπεράσει θα πατήσει πάνω στους εργαζόμενους, θα ισοπεδώσει την ελληνική κοινωνία, δε γίνεται «ανθρώπινος».

Γι’ αυτό, όταν η καταπίεση γίνεται νόμος, τότε η σιωπή είναι συνενοχή και ο ατομικός δρόμος είναι αδιέξοδος. Στη διαλυμένη μνημονιακή Ελλάδα, ο μόνος δρόμος είναι η μαζική αντίσταση και η αλληλεγγύη. Μπορούμε να ξανακτίσουμε μια παιδεία δημόσια, δωρεάν, ποιοτική, μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Φέτος, οι μαθητές οργανωνόμαστε σε επιτροπές αγώνα, σε ανατρεπτικές συλλογικότητες. Για να πάρουμε πίσω τη χαμένη ζωή, για να κερδίσουμε όλοι μαζί και όχι για να χάσει καθένας μόνος του. Μαζί με τους φοιτητές, τους άνεργους και τους νέους εργαζόμενους θα βρεθούμε στο δρόμο της αντίστασης και της αξιοπρέπειας. Αν όχι εμείς, ποιοι; Αν όχι σήμερα, πότε;

Οργάνωση Μαθητών της

νεολαίας ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ