Νίκη στον αγώνα των καλλιτεχνών και των σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών!
Σχεδόν δύο μήνες ο καλλιτεχνικός κλάδος βρίσκεται σε αναβρασμό με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 που υπογράφτηκε στα μέσα Δεκέμβρη. Χαιρετίζουμε το πλήθος των σπουδαστών, μαθητών και εργαζομένων που συνεχίζουν δυναμικά τη μάχη, τις καταλήψεις των κρατικών θεάτρων και σχολών που έχουν δημιουργήσει εστίες αγώνα και ανυπακοής στα κέντρα των πόλεων με ζωντανές συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και πολύμορφες δράσεις, δηλώνοντας πως δεν θα ανεχτούν την συνολική υποτίμηση και απαξίωση των σπουδών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων από την κυβέρνηση και το κράτος. Επιπλέον, ηχηρή είναι η σύσσωμη παραίτηση 41 καθηγητών από τη Σχολή Εθνικού Θεάτρου και 21 καθηγητών από την Κρατική Θεατρική Σχολή Βορείου Ελλάδος, σαν ένδειξη διαμαρτυρίας της μη απόσυρσης του ΠΔ 85/22. Οι πανκαλλιτεχνικές απεργίες που πραγματοποιήθηκαν στις 1-2 και 8 Φεβρουαρίου, βάζοντας στον πάγο όλες τις παραστάσεις, τις παραγωγές, τα γυρίσματα και τις πρόβες αποτέλεσε μια μαζική απάντηση του κλάδου στην πολιτική της κυβέρνησης.
Στην εποχή των πολυεπίπεδων κρίσεων την οποία διανύουμε, οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται διατηρώντας λίγο ή πολύ την ίδια πολιτική ατζέντα, που δεν είναι άλλη παρά αυτή της πλήρους φτωχοποίησης της πληττόμενης πλειοψηφίας της κοινωνίας έναντι των συμφερόντων της αστικής τάξης. Το διάταγμα αυτό περνάει τα πτυχία αυτών των σχολών (κρατικών και ιδιωτικών) στη βαθμίδα της δευτεροβάθμιας, αφαιρώντας τα μισθολογικά – επαγγελματικά δικαιώματα τους, θεωρώντας τους πλέον απόφοιτους Λυκείου. Το ΠΔ έρχεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το σύνολο των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί – και σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων – λεηλατεί τα μορφωτικά, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα της νέας γενιάς, εντείνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση, με την ψήφιση και την προσπάθεια εφαρμογής του ν. Χατζηδάκη και των νόμων Κεραμέως. Οι χρόνιες πολιτικές επιλογές της κάθε κυβέρνησης στοχευμένα ενίσχυσαν την ιδιωτική καλλιτεχνική εκπαίδευση και ταυτόχρονα απέκλεισαν τη δυνατότητα ίδρυσης δημόσιας και ανώτατης, οδήγησαν στη δημιουργία δεκάδων ιδιωτικών καλλιτεχνικών σχολών, στην περιορισμένη δυνατότητα δημόσιας και δωρεάν καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, στην κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία, στη μείωση των επιχορηγήσεων των χώρων πολιτισμού, στη μετατροπή κινηματογράφων σε εμπορικά συγκροτήματα, ευνοώντας μεγαλοπαραγωγούς και «ευεργέτες», ενισχύοντας τις τραγικές συνθήκες εργασίας με γνώμονα το κέρδος, στην πλήρη απαξίωση του πολιτισμού. Οι επιλογές αυτές της κυβέρνησης δεν είναι ξεκομμένες από την συνολική στρατηγική πολιτική της στην εργασία, την παιδεία και τον πολιτισμό. Έρχεται σε πλήρη σύμπλευση με τις βίαιες αναδιαρθρώσεις που υλοποιούν την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, με την προώθηση της Μπολόνια και του ΟΟΣΑ με υποβάθμιση των μορφωτικών/επιστημονικών γνώσεων της νέας γενιάς, υποταγή στην αγορά/επιχειρηματικότητα και ισχυροποίηση των επιχειρήσεων. Τα αναγνωρισμένα πλέον πτυχία για παραστατικές τέχνες απ’ ότι φαίνεται θα παρέχονται μόνο από τα κολλέγια, καθώς φαίνεται πως έχει ήδη ξεκινήσει η διαφήμιση τμημάτων καλών τεχνών σε αυτά.
Η κυβέρνηση της ΝΔ στοχεύει στην πλήρη μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας, με τα επιχειρηματικά συμφέροντα να μπαίνουν πάνω από την ουσιαστική μόρφωση και τις ανάγκες των φοιτητών και σπουδαστών. Στοχεύει στην ενίσχυση επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και την εξυπηρέτηση συμφερόντων συγκεκριμένων κολλεγίων και ΙΕΚ. Δεν μας παραξενεύει το γεγονός αυτό, καθώς τις ίδιες κατευθύνσεις επιχειρεί να εφαρμόσει εδώ και χρόνια στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Συνεχίζει δυναμικά ο αγώνας! Δεν θα υποταχθούμε
Οι καταλήψεις και ο συντονισμός τους, οι απεργίες και οι πολύμορφες μαχητικές δράσεις των σπουδαστών/τριών και των εργαζομένων του κλάδου αποδεικνύει πως είναι αποφασισμένοι για έναν αγώνα διαρκείας μέχρι την υλοποίηση των αιτημάτων τους.
Οι μιντιακές δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη πως αυτή η κυβέρνηση θα λύσει το πρόβλημα και ότι θα δημιουργηθούν επιτροπές που θα επιλύσουν το ζήτημα δεν πείθουν κανέναν. Η προσπάθεια της κυβέρνησης με αμφίβολες υποσχέσεις και εξαιρέσεις, με τροπολογίες που αφαιρούν το δικαίωμα Συλλογικών Συμβάσεων και μεταθέτει τον καθορισμό αμοιβών των καλλιτεχνών στην εκάστοτε κυβέρνηση, με κούφια λόγια και εγγυήσεις εντυπωσιασμού να κατευνάσει τους αγώνες του κλάδου, φανερώνουν το φόβο της και την ουσιαστική δύναμη των μαχητικών μέσων πάλης, αυτών της κατάληψης και της απεργίας. Για ακόμα μια φορά ο ελιγμός της κυβέρνησης δεν δίνει ουσιαστικές απαντήσεις και δεν ικανοποιεί τα αιτήματα του κλάδου ούτε για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων ούτε για ίδρυση Πανεπιστημιακής Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης. Επιπλέον, αφήνει στον αέρα το ζήτημα των προσλήψεων στο Δημόσιο και το μισθολογικό κομμάτι και κυρίως πάει να φιμώσει την τόσο διεκδικητική και μαχητική φωνή του κλάδου.
Ο αγώνας αυτός έχει ανοίξει το δρόμο για μια σκληρή μετωπική σύγκρουση με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής στην δημόσια εκπαίδευση και την εργασία. Ανοίγει το δρόμο για μια καλλιτεχνική παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και των ανθρώπων του πολιτισμού! Για μια τέχνη δημόσιο, κοινωνικό αγαθό, χωρίς χορηγούς, ιδιωτικές εταιρείες, καπιταλιστές ιδιοκτήτες. Έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική που θέλει μια παιδεία διαλυμένη, που διαμορφώνει τους αυριανούς εργαζόμενους σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς, έρμαια στο κέρδος του κεφαλαίου.
Για αυτό θεωρούμε αναγκαίο ο αγώνας αυτός να ενωθεί με τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος που παλεύει ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που στοχεύει στην επιχειρηματικοποίηση των Πανεπιστημίων και στο τσάκισμα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, να συνδεθεί οργανικά με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και εργατικά δικαιώματα. Οι καταλήψεις των κρατικών θεάτρων και σχολών να αποτελέσουν κέντρα αγώνα των αγωνιζόμενων καλλιτεχνών και σπουδαστών και να πλαισιωθούν από τους συλλόγους των καλλιτεχνικών σχολών, από τα σωματεία του καλλιτεχνικού και εκπαιδευτικού κλάδου, από τις επιτροπές αγώνα καθώς και από τους Φοιτητικούς Συλλόγους και τα σχολεία, ώστε να μπορούν να συζητήσουν και να πραγματοποιήσουν συνελεύσεις, χαράζοντας αγωνιστικό σχεδιασμό. Σε αυτήν τη συνθήκη, καλούμε όλο τον κλάδο να συνεχίσει και να κλιμακώσει τον αγώνα, βαθαίνοντας το πολιτικό του περιεχόμενο και συνεχίζοντας στην κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι να υλοποιηθούν τα αναγκαία για το μέλλον του Πολιτισμού αιτήματα. Για να μπορέσουν να ορθωθούν αντιστάσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, σπάζοντας το κλίμα της προεκλογικής αποχαύνωσης που καλλιεργούν οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις! Δεν περιμένουμε κανέναν «σωτήρα» κυβερνητικής εναλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ.
Διεκδικούμε:
- Άμεση κατάργηση του ΠΔ 85/2022
- Ίδρυση άμεσα αποκλειστικά Ανώτατης ενιαίας, δημόσιας και δωρεάν Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης με την πραγματική δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, για όποιες καλλιτεχνικές σπουδές απαιτείται. Όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο
- Στην παραπάνω κατεύθυνση αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών και αύξηση δομών και εισαχθέντων των κρατικών σχολών, με περαιτέρω στόχο την εξίσωση τους με τις σπουδές των ΑΕΙ Πλήρης κατάργηση των διδάκτρων και αύξηση της χρηματοδότησής τους. Δικαίωμα σίτισης, στέγασης και φοιτητικό πάσο
- Επαναφορά της βαθμίδας ΤΕ και των αντίστοιχων μισθολογικών – επαγγελματικών δικαιωμάτων, που καταργήθηκε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα ενταχθούν αναβαθμισμένα όλα τα πτυχία των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών
- Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων παντού – Καμιά μορφή εργασίας απλήρωτη (πχ πρόβες) και πλήρη κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων
- Αύξηση των ωρών των καλλιτεχνικών μαθημάτων στη πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επαναφορά των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα Λύκεια. Μέτρα για όλες τις αναγκαίες υποδομές για την ουσιαστική διδασκαλία τους – Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί
- Διεκδικούμε μόρφωση, παιδεία και πολιτισμό που θα διαμορφώνει συνολικά τον άνθρωπο από τα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης του και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Είναι μια συζήτηση που αφορά όλο το μαχόμενο εργατικό και εκπαιδευτικό κίνημα, καθώς οι τέχνες και οι πολιτιστικές δραστηριότητες είναι αναγκαία προϋπόθεση της ανάπτυξης της γνώσης, της επιστήμης, των σχέσεων, του ίδιου του ανθρώπου και της κοινωνίας που του αξίζει.